วันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555

ภาษาระยองวันละคำ : เหละ (๑๒ กันยายน ๒๕๕๕)

เหละ

สมัยผมเป็นเด็กๆ อยู่บ้านก๊ะเพาะก๊ะแมะที่พังราดไทย ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยองนั้นช่วงหน้าฝนซึ่งพวกเราต้องออกไปทำนากันตั้งแต่เช้าตรู่กว่าจะกลับบ้านก็ค่ำแล้วหรือเวลาจะออกไปไหนก็ตามที่จะต้องตากแดดตากฝนสิ่งหนึ่งซึ่งพวกเราจะลืมนำติดตัวไปไม่ได้ก็คือ “เหละ” ครับพี่น้อง เพราะเป็นของสำคัญอย่างยิ่งสำหรับพวกเราชาวไร่ชาวนาและทุกคนจะมีกันหมด

เหละ” เป็นเครื่องสวมศีรษะสำหรับกันแดดกันฝน ภายในเป็นโครงไม้ไผ่สานด้วยตอกกรุด้วยใบลานรูปร่างคล้ายกระจาดคว่ำ มีรังงอบสำหรับสวมศีรษะใช้เช่นเดียวกับหมวก มีใช้กันมากในชนบท ในหมู่ชาวไร่ชาวนาชาวสวนและสามัญชนทั่วไป ตรงกับภาษาภาคกลางว่า “งอบ”

ถ้ามีเวลาอย่าลืมไปเที่ยวร่ะยองกันหนะพี่น่อง เวลาออกไปไหนมาไหนตากแดดตากฝนพวกเราจะเอา “เหละ” ให้ใส่ฮิ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น