วันจันทร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

วันนี้ที่แม่จริม (๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๗)

วันนี้วันจันทร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๗ ช่วงเช้าผมมาทำงานที่โรงพักแม่จริมตามปกติในฐานะรักษาราชการ ผกก.สภ.แม่จริมซึ่งงานต่างๆ ที่เข้ามาก็มีอยู่พอสมควร จะต้องตรวจ ต้องทาน อันไหนที่ไม่เคลียร์ก็เรียกหรือไปถามเจ้าหน้าที่เขาเพื่อสอบถามให้ชัดเจนแน่นอนและเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็ลงนามหรือสั่งการอะไรต่างๆ ไปในหนังสือนั้นครับ แต่งานที่ทำก็ไม่มีอะไรยุ่งยากสบายๆ รวมถึงเราทำงานด้วยรอยยิ้มด้วยแล้วทุกอย่างที่คิดว่าจะยากก็จะง่ายไปหมด สบายใจทั้งนายทั้งลูกน้องดังภาพประกอบส่วนหนึ่งด้านล่างแห่งงานในวันนี้

ยิ้มไว้ ได้ประโยชน์
ไม่มีโทษ หรือพิษภัย

ยิ้มออก จากจิตใจ
อยู่ที่ไหน ก็ชื่นบาน

หน้าเครียด หน้าบูดบึ้ง
หน้าบึ้งตึง น่าสงสาร

น่ารัก ไหนจักปาน
หากทุกท่าน นั้นยิ้มเอย




ภาพถ่ายนี้ ร้อยปี ผ่านมาแล้ว
ตอนนี้ยัง แจ่มแจ๋ว เหมือนเดิมจ้ะ

ก็มาจาก รอยยิ้ม นั่นแหละนะ
ยิ้มนะจ๊ะ ยิ้มไว้ ไม่แก่เลย


เนี่ยะ ภาพนี้ผมถ่ายเมื่อวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๔๕๗ นับถึงวันนี้ก็ร้อยปีพอดิบพอดี เห็นไหมล่ะตอนนั้นกับตอนนี้หน้าตาแทบไม่เปลี่ยน หล่อยังไงก็คงหล่อยังงั้น หนุ่มยังไงก็คงหนุ่มยังงั้น ไม่ใช่’ไร “ยิ้ม” นั่นแล อ้ะอ๊า ..... พักเบรกจ้า
ให้น้ำ นักมวยแล้ว
ก็ตรงแน่ว กลางเวที

ต่อกร เตะต่อยตี
ให้สมที่ ศิษย์มีครู

ชกกัน ไม่มียั้ง
เต็มพลัง การต่อสู้

ให้ถูก ใจผู้ดู
คือทุกผู้ ประชาชน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น