ที่นี่ตรงนี้ เป็นที่ปักหลัก เปรียบที่พำนัก ในยามค่ำคืน
ที่เที่ยวไม่มี แสงสีไม่เห็น แต่เช้าจรดเย็น จวบจนดึกดื่น
นั่งฟังเสียงฟ้า ดังมาครางครืน ก็แสนสดชื่น เริงรื่นแล้วเรา
เจียมตนเจียมตัว ไม่กลัวไม่อาย สดชื่นแจ่มใส อยู่ในขุนเขา
บ้านนอกคอกนา พงป่าลำเนา สิ่งยั่วยวนเย้า บ้านเราไม่มี
หริ่งเรไรร้อง ดังก้องขับขาน เหมือนแดนสวรรค์ อันแสนสุขี
ประหนึ่งแดนฟ้า สุขาวดี จิตใจเปรมปรีดิ์ ชีวีรื่นรมย์
ตำรวจบ้านนอก อยู่กับคอกควาย ไร้เส้นไร้สาย เปรียบคล้ายยาขม
นายไม่เคยเห็น ลำเค็ญอกตรม เขาไม่ชื่นชม นิยมบูชา
ก้มหน้าทำงาน กันตามหน้าที่ เพื่อประชาชี มีสุขทั่วหน้า
แม้จะน้อยใจ ในโชคชะตา แต่ไม่น้อยหน้า คุณค่าของคน
แค่เย็นหน่อย ร้านรวง ก็ปิดพลัน , ที่เหลือนั้น ความเงียบเหงา และวังเวง
ทานอาหาร ต้องทาน กันที่บ้าน , หุงหากัน ทานกัน ไม่ต้องเร่ง
อิ่มเมื่อไร ก็เก็บ ล้างกันเอง , ไม่ต้องเกรง ใครว่า เพราะบ้านเรา
เหตุเภทภัย แม่จริม แทบไม่เกิด , ถือเป็นแดน ประเสริฐ เลิศกว่าเขา
พี่น้องอยู่ อย่างอุ่นใจ สบายเบา , ตั้งแต่เช้า ยันเข้า สู่นิทรา
แต่อะไร จะเกิด ขึ้นก็ได้ , ตำรวจไทย ต้องพร้อม ทุกท่วงท่า
หากมีเหตุ เภทภัย เกิดขึ้นมา , ตำรวจกล้า ก็พร้อม จะดูแล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น