อนาถแท้ชีวิตเรา (๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘)

ช่วงพักฟื้นจะต้องหาอาหารดีๆ กินเพื่อบำรุงร่างกาย ซึ่งที่แม่จริมนี่ก็พอจะมี “ไก่ย่าง+ต้มจืด” ที่พอกินได้ แต่วันนี้มันช่างอนาถแท้ชีวิตเราร้านอาหารซึ่งตามปกติจะมี ๑-๒ ร้านพากันปิดหมด ไม่มีขายซักกะร้าน แล้วเราจะเอาอะไรกินนี่ มาม่ารึก็คงไม่ไหวกินไปก็ไม่ได้ประโยชน์ อีกอย่างเราต้องกินยาหลังอาหารด้วย คิดไปคิดมาเลยโทรศัพท์ไปขอให้น้องๆ ตำรวจเขาที่มีครัวช่วยทำอาหารให้ ๒ อย่างเลยรอดตายไป

ใครไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้น่ะจะไม่มีทางรู้ว่ามัน "ทุกข์ระทม" ขนาดไหน คนก็ป่วยยังไม่หายดี อาหารก็ไม่มีขาย ที่บ้านก็ไม่มีครัวอีก เฮ้อ อนาถแท้ชีวิตเราเอ๋ย