คืนนี้ที่แม่จริม (๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๘)

คืนนี้ตั้งแต่เวลาประมาณทุ่มครึ่งหลังจากทานอาหาร อาบน้ำอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้วผมเดินจากแฟลตที่พักมาที่โรงพักแม่จริมเหมือนเช่นทุกคืนที่ผ่านมาครับ การมาที่โรงพักก็อย่างที่จั่วหัวไว้นั่นแหละคือถึงแม้จะไม่มีงานอะไรหรือมีก็ไม่กี่ชิ้นกี่อันแต่เรารักที่จะทำงานแบบนี้ ตรงนี้ ประการสำคัญก็คือทำหน้าที่ "คอยเหตุ" เสริมให้พวกน้องๆ เจ้าหน้าที่เขาที่เข้าเวรเข้ายามด้วยเผื่อมีเหตุเภทภัยอะไรจะได้เข้าไปร่วมด้วยช่วยกันอย่างทันท่วงทีรวมถึงวินิจฉัยสั่งการต่างๆ ในฐานะผู้บังคับบัญชา แบบนี้งานก็เดิน น้องๆ เขาก็มีกำลังใจในการปฏิบัติหน้าที่ที่อย่างน้อยผู้บังคับบัญชาระดับรองผู้กำกับการของโรงพักก็มาอยู่ มาคอยเป็นขวัญกำลังใจให้เขาซึ่งจะได้อะไรมากกว่าการสั่งการทาง ว.(วิทยุสื่อสาร) หรืออย่างอื่นโดยที่ผู้บังคับบัญชาอยู่ไหนก็ไม่รู้

คืนนี้โรงพักแม่จริมเงียบเหงาปานเป่าสากเหมือนเดิมครับ ไม่มีพี่น้องมาใช้บริการซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ดีแล้วเพราะพี่น้องอยู่กันอย่างสงบสุข เหตุเภทภัยอะไรไม่มีแบบนี้สบายใจทั้งพี่น้องและตำรวจเรา แต่อย่างไรก็ตามที่โรงพักก็จะต้องมีเจ้าหน้าที่ปฏิบัติหน้าที่ตามตารางเวรยามที่จัดไว้เสมอโดยคืนนี้เจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติหน้าที่มีดังนี้
๑. ด.ต.จักรพันธ์ พรมทะนา ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่สื่อสาร
๒. ด.ต.พิเชฐ ภูนิคม ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่ประจำวัน
๓. ส.ต.อ.ชยกร ใจการ ปฏิบัติหน้าที่สิบเวร
ในส่วนของห้องควบคุมผู้ต้องหาคืนนี้เงียบเชียบเหมือนเดิมคือไม่มีครับ สบายไปอีกอย่าง