วันที่ ๒๖-๒๗ พฤศจิกายนนี้ผมลา ๒ วันเพราะหมอนัดซึ่งหลังจากเสร็จงานช่วงบ่ายก็เดินทางกลับบ้านครับ
เวลาประมาณ ๑๗.๓๐ น.ถึงบ้านครับ "มองท้องนาเมื่อคราหน้าเกี่ยว โดดเดี่ยวเปลี่ยวทรวง เฝ้าคิดถึงรวงพุ่มพวงขวัญพี่ เคยได้จับเคียวเกี่ยวข้าวกับเจ้าทุกปี แต่มาบัดนี้มิมีเจ้าเหมือนดังเคย.." (๓ ปีที่ไร้นาง / ไวพจน์ เพชรสุพรรณ)
เคยตั้งใจไว้ว่าในวันลอยกระทงปีนี้จะไปลอยกะเขาด้วยแต่พอถึงเวลาก็ไปไม่ได้เพราะยังไม่หายดี ก็เลยอธิษฐานขอให้สิ่งที่ไม่ดีเช่นโรคภัยไข้เจ็บจงล่องลอยไปกับกระทงและอย่าได้หวนคืนกลับมาอีกเลย โอม...เพี้ยง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น