วันนี้ที่แม่จริม (๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๘)

วันนี้ผมมาทำงานที่โรงพักแม่จริมหลังเวลาแปดนาฬิกาเล็กน้อย สภาพอากาศทั่วไปช่วงเช้ายังพอหนาวอยู่แต่แดดค่อนข้างจ้าทำให้บรรเทาความหนาวลงไปได้พอสมควร การทำงานก็อย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่าผมเองไม่มีพิธีรีตรองอะไรทั้งนั้น อยากจะนั่งอยากจะเซ็นงานตรงไหนแบบไหนก็ได้ไม่จำเป็นต้องเป็นเฉพาะห้องทำงานซึ่งเรื่องนี้น้องๆ เจ้าหน้าที่เขารู้กันดีก็เลยทำให้อะไรๆ มันง่ายขึ้นดีขึ้นรวมถึงงานเดินขึ้นอีกด้วย

อย่างภาพนี้นั่งกินอาหารเช้าไปก็เซ็นงานพร้อมพูดคุยกับน้องๆ เขาไปแบบนี้งานเดินดีครับ ไม่ต้องรอให้นายอิ่มก่อนถึงค่อยเอาไปให้เซ็นแบบนั้นอาจจะนานยิ่งถ้าเป็นงานเร่งด่วนด้วยแล้วจะลำบากใจก็เลยเซ็นมันซะตรงนี้นี่แหละ

น้องๆ : นายครับ จานน่ะบ่ต้องล้างก็ได้ครับ กำเดียวผมจัดการหื้อ
นายครับ : บ่เป็นหยังน้อง คนเป็นนายก็ล้างได้นะ ขอบใจมาก
........
อีกแป๊บหนึ่งเรา(แอบ)ได้ยินน้องๆ ตำรวจเขาคุยกัน “นี่ๆ สูเขา ต่อไปบ่ต้องหื้อนายล้างจานเน้อ...บ่สะอ๊าดบ่สะอาด หมู่เฮาต้องมาล้างตอนหลังหื้อทุกที เฮ้อ” / อ๋อ นี่เองคือเหตุผลที่น้องๆ เขาพูดว่า “นายครับ บ่ต้องล้างก็ได้ครับ กำเดียวผมจัดการหื้อ” เหอๆๆๆๆ

คดีของ สภ.แม่จริมปีนี้นับตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๘ จนถึงวันนี้มีเกิดตั้ง ๙๑ คดีโดยมีพนักงานสอบสวนแค่ ๔ คน เฮ้อ นึกแล้วก็สงสารพนักงานสอบสวนเขาเนาะจะทำกันไหวไหมเนี่ย เหอๆๆๆๆๆ

พักเบรกก่อนนะครับ

อั๊ยยะ เขาแซวเรา เหอๆๆๆๆๆ
ทำงานต่อนะครับพี่น้อง