* หมอรับเข้าพักรักษาตัวที่ห้องรวมตึกอายุรกรรมชายโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์
วันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๕๘
* ๑๔.๐๐ น.หมอเจอกระดูกไขสันหลัง ก่อนเจาะต้องใช้ยาชาเพราะปวดมาก
วันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๘
* เวลา ๒๐.๐๐ น.ย้ายที่พักรักษาตัวไปอยู่ห้องพิเศษ ตึกสมเด็จย่าห้อง ๕๐๑๑
วันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๕๘
วันที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๘
เวลา ๑๐.๐๐ น. น้องๆ และหลานเดินทางกลับบ้านพังราดไทย ต.พังราด อ.แกลง ระยอง
ขอบใจนะทุกคน ขอให้เดินทางถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
................
วันที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๘ขอบใจนะทุกคน ขอให้เดินทางถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
................
เสียดายที่วันนี้เราป่วยนอนโรงพยาบาลเลยไม่ได้ไปร่วมกิจกรรม "ปั่นเพื่อพ่อ" Bike for Dad เหมือนคนอื่นเขา
"ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน"
ฮากันหน่อยจ้า....
เมื่อตะกี๊ช่วงที่ญาติๆ ๓ คนไปเยี่ยมเรานั้นคุณหมอกะพยาบาลอีก ๔ คนเดินเข้าไปในห้อง เมียและญาติเราเดินไปยืนด้านหลังเกือบติดผนังห้องกันหมดเราเลยลงจากเตียงไปยืนรวมกะญาติด้วย คุณหมอกะพยาบาลมองหน้าเราแปลกๆ พร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่โดยคุณหมอที่เกือบหัวเราะออกมานั้นกวักมือและชี้ให้เราไปนั่งบนเตียงคนไข้
เฮ้อ งงจัง...เขายิ้มอะไรเรากันนี่ หรือเราทำตัวเปิ่นๆ ตรงไหนน้อ
............
นี่มองแบบไม่เข้าข้างใครนะผมว่าสภาพของผมตอนนี้ (ภาพล่างซ้าย) เริ่มจะใกล้เคียงกับเมื่อก่อน (ภาพบน) และในอนาคต (ขวาล่าง) เข้าไปทุกทีแล้ว พี่น้องว่าไหม
"แต่ผมว่า เหอๆๆๆ"
ถึงแม้จะป่วยแต่ก็ดีใจที่ตอนนี้เราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน ๓ คนพ่อแม่ลูก เย้
ขอขอบคุณคุณหมอและน้องๆ พยาบาลโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ทุกคนที่ดูแลผมเป็นอย่างดีระหว่างพักรักษาตัวที่นี่ตั้งแต่วันที่ ๕ ธันวาคมจนถึงวันนี้เป็นอย่างสูงด้วยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น