จดหมายจากไอ้ขวัญถึงอีเรียม (๗ ตุลาคม ๒๕๕๙)

ยามจันทร์เสี้ยว เกาะเกี่ยว กับขอบฟ้า
เรียมเอ็งเคย สัญญา ต่อหน้าศาล
ว่าจะรัก ข้านี้ นิจนิรันดร์
จวบสิ้นชีพ วายปราณ มั่นมิคลาย

ข้ากรีดเลือด ท้องแขน แทนคำมั่น
ว่าจะรัก เอ็งนั้น ตราบวันสลาย
พระจันทร์เสี้ยว เกาะเกี่ยว ที่กิ่งไทร
เป็นพยาน คำมั่นไว้ ให้สองเรา

แต่ไหนเลย เรียมเอย ดวงยี่หวา
เจ้าทอดทิ้ง ให้ข้า มาหงอยเหงา
ทิ้งคลองคุ้ง ท้องทุ่งนา ป่าลำเนา
ทิ้งทิวเขา เข้าบางกอก ไม่บอกลา

วันกรีดเลือด แทนสัญญา แม้ข้าเจ็บ
แต่ไม่เจ็บ เท่าเอ็งหลอก กลับกลอกข้า
คลองแสนแสบ แม้คดเคี้ยว เลี้ยวไปมา
ยังดีกว่า คนใจคด หมดน้ำใจ

โอ้ค่ำนี้ จันทร์เสี้ยว เกาะเกี่ยวฟ้า
อีเรียมเอ๋ย คิดถึงข้า บ้างไฉน
ข้าแหงนมอง ท้องนภา ฟากฟ้าไกล
จวบจันทร์เสี้ยว เกี่ยวไทร หายลับเลือน
.......
ไอ้ขวัญ
วันอังคารขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีวอก ร.ศ.๒๓๕