คนร่ะยองเค้าคุยกัน : "ก้กก๊กโก" (๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗)

ลูก : เพาะ แช้นอยากเล่นก้กก๊กโกก๊ะเพาะอีก สนุกดี นะเพาะนะ

เพาะ : แหม่ ไอ้หนูเอ๊ย ตอนนี่ไอ้หนูตัวโตแล้วนา อายุ่ตั้ง ๑๐ ขวบแล่ว เพาะเอาไม่ไหวเหาะ เถ้า(ถ้าหากว่า)ตอนเด็กล่ะก็สบายมาก
...........................

“ก้กก๊กโก” เป็นการเล่นสนุกระหว่างพ่อแม่กับลูกตัวเล็กๆ อย่างหนึ่งของคนร่ะยองเราครับ เด็กที่เล่นจะตัวเล็กๆ (ประมาณไม่เกิน ๒-๓ ขวบเพราะหากอายุมากกว่านี้น้ำหนักจะมากขึ้นพ่อกับแม่อาจจะรับน้ำหนักไม่ไหว) วิธีการเล่นก็คือเด็กจะนั่งที่ขาทั้งสองของพ่อหรือแม่ซึ่งนอนกับพื้น พ่อหรือแม่จับมือเด็กไว้แล้วยกขาเอาตัวเด็กขึ้นๆ ลงๆ ระหว่างนั้นก็จะพูดว่า “ก้กก๊กโก กะโลไม้ไผ่ ไอ้เข้ขึ้นไข่ แมงดาขึ้นฟั่ก(ฟัก) ไอ้เขียวขาหัก ชั่ก(ชัก)ขึ้นชั่กลง ไอ้ธงตาบอด ไอ้รอดสีกะเนียง ไอ้เขียงตีเหล็ก ไอ้เจ้กขายหมู ไอ้ชู่(ชู้)ตามก้น ไอ้พ้นคนมอง ตาทองเห็นแล้ว พระอินทร์ไปเลย” โดยเมื่อพูดคำว่า “พระอินทร์ไปเล้ยยย” นั่นก็จะยกตัวเด็กให้สูงเลยหัวเลยทีเดียว ซึ่งเด็กๆ จะชอบตอนท้ายๆ นี่กันมาก

จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง

เด็กคนนี้สมัยยังตัวเล็กๆ แบบในภาพนี้น่ะเธอชอบให้พ่อเธอเล่นก้กก๊กโกมากเลยครับ

แต่ตอนนี้ไม่ไหวเพราะพ่อเธอไว้หนวดซะแล้ว ๕๕๕