คนไทยเราแม้ยุคสมัยจะเปลี่ยนแปลงไปยังไงก็ตามแต่ส่วนหนึ่งที่ยังคงอยู่จนชินตาก็คือใน “วันพร่ะ” โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเข้าพรรษาจะเห็นคนเฒ่าคนแก่รุ่นปู่ย่า พ่อแก่แม่คุณนุ่งขาวห่มขาวไป “รั่กษาศีล” ที่วั่ดใกล้บ้านอยู่เสมอ โดยเชื่อว่าช่วงเข้าพรรษานี้ถ้าเข้าวั่ด “รั่กษาศีล” มากเท่าไรก็จะได้กุศลผลบุญติดตัวมากเท่านั้น เห็นแล้วก็ชี่นใจครับ
"รั่กษาศีล" (รักษาศีล) ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือ "การเข้าวัดเข้าและอยู่เจริญจิตภาวนาที่วัดในวันพระ" นั่นเองครับพี่น้อง
ภาพประกอบนี้ผมนำมาจาก “วั่ดพังราดไทย” ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยองช่วงที่ผมไปร่วมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ “เพาะเหียน มัจฉา” เมื่อวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
นี่ครับ "วั่ดพังราดไทย" ซึ่งตอนผมเป็นเด็กนั้นไม่ใช่สภาพแบบนี้หรอก
วันนี่วันพร่ะ ถ้าพี่น่องคนบ้านเราพอจ้ะมีเวลาอย่าลืมเข้าวั่ด "รั่กษาศีล" กันมั่งหงะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น