"ไปนั่งคอยที่สำรั่บเหอะไอ้หนู เดี๋ยวแมะจ้ะหาข้าวเอง" แมะพูดกะลูกชาย
"หาข้าว" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองซึ่งคนบ้านเราเมื่อก่อนนี้คุ้นเคยกันดีว่าหมายถึง "การจัดสำรับคับค้อนให้เรียบร้อยก่อนจะกินข้าวกินปลากัน" นั้นผมเคยเอาไปใช้กับเด็กรุ่นใหม่ๆ หลายคน โอ้โฮ แทบไม่น่าเชื่อครับว่าเด็กๆ ส่วนหนึ่งไม่เข้าใจความหมายดั้งเดิมแล้วโดยเข้าใจว่าหมายถึง ”ออกหา,ค้นหา,ตามหาข้าวหรือกับข้าว” ไปโน่นจะมีใช้หรือเข้าใจก็เฉพาะคนรุ่นๆ ผมขึ้นไปหรือถัดลงมาสัก ๕-๖ ปีเท่านั้น ซึ่งถือว่าเป็นคำบ้านเราอีกคำหนึ่งที่อาจจะสูญไปหายไปในอีกไม่ช้าไม่นานนี้
(ภาพนี้แมะเผือน มัจฉา กำลัง"หาข้าว"ให้ลูกชายวัย ๕๐ กว่ากิน เฮ้อ น้ำตาแทบไหลเลยเรา)
คำร่ะยอง หลายคำ เริ่มสูญหาย
ไปพร้อมปู่ ย่าตายาย เสียดายแสน
คนรุ่นหลัง ควรสืบต่อ และทดแทน
อนุรักษ์ พร้อมหวงแหน ตราบเท่านาน
คนบ้านเรา พูดบ้านเรา อายเขาไย
ภาษาถิ่น ภาษาไทย ใช่ไหมท่าน
มาเถิดหนา หันมาพูด ร่ะยองกัน
รวมทั้งช่วย สืบสาน ให้มั่นคง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น