วาจาแสน แสบทรวง แปลบดวงมาลย์,เที่ยวยุยง ปลุกปั่น ลั่นปี่กลอง
ด่าพวกฉัน นั้นดั่ง คนไร้ค่า,กิริยา วาจา พาจองหอง
เหมือนรบทัพ จับศึก คึกคะนอง,ปากลำพอง สามหาว เจ้าสะใจ
แต่วันนี้ มาขอ อยู่บ้านฉัน,พร้อมพูดพร่ำ จำนรร พลันเฉไฉ
เพราะสถา-นการณ์ มันเปลี่ยนไป,เลยแสนรัก ปักใจ ในบ้านฉัน
ในวันนั้น พวกฉัน ไม่เคยลืม,อีกทั้งไม่ ปลาบปลื้ม เธอด้วยนั่น
ไม่เคยคิด ว่าเธอ นั้นสำคัญ,ไม่มีเธอ พวกฉัน ก็ไม่ตาย
กราบวิงวอน ท่านผู้ มีอำนาจ,อย่ารับมา เด็ดขาด จะได้ไหม
แล้วศักดิ์ศรี ถูกยีย่ำ จะทำไง,หรือปล่อยไป ตามเวร และตามกรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น