พระยาน้อยจ่ายตลาด (๒๗ กันยายน ๒๕๕๘)

เขาสั่งให้ ไปซื้อของ ที่ตลาด
จะนวยนาด ยืดยาด วางมาดไม่ได้
เขาสั่งให้ ทำอะไร ต้องทำทันใด
ไม่งั้นไซร้ เดี๋ยวหวาย จะฟาดมา
เขาสั่งให้ ซื้ออะไร ได้ทั้งนั้น
ตามใจฉัน อยากได้ ให้ซื้อหา
เขาสั่งให้ กลับบ้าน ทันเวลา
ห้ามชักช้า เพราะตา-วิเศษมอง 
..........
"เขา" คือใคร เย้

<< ภาพทั้งหมด >>

แหม่ เสียดายวันนี้ที่นางสาวไทยกลับแม่โจ้ไปซะก่อนแล้ว ไม่งั้นนะจะพามา "ฝึกนับไข่" ที่ร้านป้าคนนี้ซะหน่อย เย้

"ลูก เอาไข่มาให้พ่อ ๑๐ ฟอง เอ้า นับซิ ๑ ๒ ๓...๗ ๘ ๙ ๑๐" เย้ ลูกเก่งจังเลย ๕๕๕

ป้าคนนี้ขายปลาที่กาดมณีรัตน์มานานแล้ว เป็นคนเก่าคนแก่ของที่นี่ บ้านป้าอยู่ใกล้ๆ กาด ป้าแกขายปลาแบบนี้จนส่งเสียลูกๆ ๓ คนเรียนจบปริญญาตรีทั้งหมด หลังลูกจบแล้วลูกๆ บอกให้ป้าหยุดเพราะสงสารแม่ที่เหนื่อยมานานแต่ป้าบอกว่า “หยุดบ่ได้ จะยะจะอี๊ไปจนกว่าบ่มีแฮง มันม่วนดี” เห็นแล้วก็ชื่นใจครับป้า

เขาเขียนว่า ผักหวาน อยู่ที่นี่
แหมดูซี จุ๊เฮา เข้าแล้วนั่น
ผักหวานน่ะ มันมี ที่ไหนกัน
ที่กองนั้น อะไร ก็ไม่มี
ถ้าผักหวาน มีน่ะ เขาจะต้อง
เอามากอง กับพื้น ที่เห็นซี่
แต่วันนี้ ยังไง ก็ไม่มี
เชื่อผมฮิ่ ถ้ามี จะต้องกอง (ฮ่ะๆๆๆ)