บ้านเราที่พะเยาพระอาทิตย์ห่างจากตัวบ้าน ๙๓ ล้านไมล์ บ้านแมะที่ร่ะยองก็ห่าง ๙๓ ล้านไมล์เท่ากันเป๊ะๆ ถ้าหากไม่เชื่อลองวัดดูกันได้นะครับ ๕๕๕
อาทิตย์อัสดงที่บ้านแมะเย็นนี้จ้า
เรากินอร่อย ณ ที่ตรงนี้
ยามเมื่อเติบใหญ่ ได้กินอีกที
จุดนี้แห่งนี้ ไม่มีเปลี่ยนแปลง
อาหารอย่างเก่า กับข้าวอย่างเดิม
ไม่ลดไม่เพิ่ม ไม่เสริมไม่แต่ง
แต่เป็นความสุข แม่ลูกอย่างแรง
แม่นั่งยิ้มแฉ่ง หนูแดงหน้าบาน
มาเร้วลูกๆ หลานๆ ทุ่กคน มากินข้าวก๊ะแมะก๊ะไอ้หนูแดงอู๊ดกันเหอะ เอาได้เกี๊ยกับข้าวบ้านแมะเนี่ย
หาข้าว
"ไปนั่งคอยที่สำรั่บเหอะไอ้หนู เดี๋ยวแมะจ้ะหาข้าวเอง" แมะพูดกะลูกชาย
"หาข้าว" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองไม่ได้หมายความว่าหา,ตามหาข้าวหรือกับข้าวหรอกครับ พี่น้องแต่หมายถึง "การจัดสำรับคับค้อนให้เรียบร้อยก่อนจะกินอาหารกัน"
(ภาพนี้แมะ"หาข้าว"ให้ลูกชายวัย ๕๐ กว่ากิน เฮ้อ น้ำตาแทบไหลเลยเรา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น