แค่นี้ก็กินอิ่ม เจริญกายสบายอุรา
ชีวิตของคนเรา จะไปเอาไรนักหนา
กินเพื่อต่อชีวา เป็นครั้งคราก็น่าพอ
จะโลภโมโทสัน ทำไมกันนั่นล่ะหนอ
ความตายไงยืนรอ และไม่ง้อใครสักคน
เมื่อยามตัวเรายัง ควรจะตั้งทางกุศล
ยากดีมีหรือจน ก็ไม่พ้นซึ่งความตาย
กับข้าวห้าสิบบาท กับหมื่นบาทกินอิ่มไหม
หมื่นบาทเหลือเผื่อใคร ถ้าไม่ใช่... (เติมเอาเอง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น