เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาช่วงบ่ายผมเอารถไปขนของพร้อมรับนางสาวไทยซึ่งปิดเทอมปี ๒ ม.แม่โจ้กลับบ้าน ตอนนั้นอยู่ที่ชั้นล่างของหอพักซึ่งลูกสาวพร้อมนักศึกษาปี ๑-๔ พักรวมกันโดยมีพ่อแม่ผู้ปกครองของเด็กราว ๗-๘ คนรออยู่ด้วย
"สวัสดีเจ๊า..." ผู้ปกครองคนหนึ่งทักผม "...บ่ฮู้ว่าเฮียนปีใด(ปีไหน)เจ๊าอ้าย"
"สวัสดีครับน้อง..." ผมตอบพร้อมรอยยิ้ม "...อ้ายจบมาเมิน(นาน)แล้วน้อง แต่บ่ได้จบแม่โจ้หนา อ้ายจบสามพราน"
"โฮะ แหม่อ้ายนี่..." เธอพูดพร้อมมองค้อนผม "...หยั่งอ้ายน่ะผ่อ(เห็น)หน้าก็ฮู้แล้ว จะใด๊จะใดหน้าจะอี๊(แบบนี้)บ่มีตางเป็นนักศึกษาได้ หน้าจะอี๊ต้องอธิการบดีเป็นอย่างน้อยด้วยซ้ำ ที่น้องถามว่าเฮียนปีใดน่ะบ่าใจ้หมายถึงอ้าย น้องหมายถึงลูกสาวอ้ายต่างหาก เฮอะ อ้ายนี่"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น