ป.ร.ย. (๒ กันยายน ๒๕๕๘)

คิดว่าคนบ้านอำเภอแกลงบ้านเราที่อายุไล่เลี่ยกับผมสมัยเรียนหนังสืออยู่ชั้นประถมนั้นคง ต้องเคยปัก “ป.ร.ย.” ที่อกเสื้อนักเรียนด้านขวากันมาอย่างแน่นอน ซึ่งคำว่า “ป.” นี้ย่อมาจากโรงเรียนประชาบาลที่สมัยนั้นขึ้นกับกระทรวงมหาดไทย ส่วนคำว่า “ร.ย.” ก็คืออักษรย่อจังหวัดร่ะยองเราแล้วตามด้วยตัวเลขซึ่งน่าจะเป็น “ลำดับที่” ของโรงเรียนในจังหวัด (ผิดถูกยังไงวานผู้รู้ช่วยแก้ไขให้ด้วยนะครับ) อย่างโรงเรียนวัดพังราด (เพิ่มราษฎร์รังสรรค์) ที่ผมเรียนนั้นใช้ “ป.ร.ย.๖๔” (ช่วงแรกๆ ใช้ ป.ร.ย.๔๔)

ยุคหลังๆ คำว่า “ป.ร.ย.” หมดไปจากบ้านเรา (รวมถึงทุกแห่งในประเทศไทยด้วย) โดยเสื้อเครื่องแบบนักเรียนจะใช้อักษรย่อของชื่อโรงเรียนแทน เช่นโรงเรียนวัดพังราดฯ ก็เป็น “พ.ร.” เป็นต้น

ถึงแม้ “ป.ร.ย.” จะหายไปนานแล้วก็ตามแต่ผมเคยเห็นคนบ้านเราเวลาเลี้ยงรุ่นประถมมักจะมีป้ายคำว่า “ป.ร.ย." ตามด้วยหมายเลขของโรงเรียนตัวเองติดที่บอร์ดตัวใหญ่ๆ เพื่อรำลึกถึงความหลังครั้งเยาว์วัย เห็นแล้วก็ชื่นใจครับ

“เอ้า พี่น่องคนบ้านเราคนไหนเคยปัก “ป.ร.ย.” มั่งย่กมือขึ้นหน่อยฮิ”

ภาพนี้เป็นภาพศิษย์เก่าโรงเรียนวัดพังราด (เพิ่มราษฎร์รังสรรค์) รุ่นปี ๒๕๐๘ ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่เข้าโรงเรียนถ่ายภาพร่วมกันก่อนจบ ป.๔ กับคุณครูโดยที่หน้าอกเสื้อด้านขวาทุกคนปัก "ป.ร.ย.๔๔" (ภาพอาจจะไม่ชัดนักนะครับ)

ภาพเสื้อนักเรียนที่ปัก ป.ร.ย.ซึ่งเพื่อนๆ ในกลุ่มอำเภอแกลงเมืองน่าอยู่เอามาให้ดูกันครับ