หน้าที่อย่างหนึ่งของผมในฐานะที่เป็น สวป.หรือสารวัตรป้องกันปราบปรามก็คือต้องหมั่นออกเยี่ยมเยียนพบปะพี่น้องประชาชนซึ่งถือว่าเป็นงานหลักที่จะขาดมิได้ การทำหน้าที่ของงานนี้จะนั่งอยู่แต่โรงพักแล้วรอรายงานไม่ได้เด็ดขาด ต้องออกข้างนอกเพราะงานส่วนใหญ่คือข้างนอกไม่ใช่บนโรงพัก
การออกพบปะเยี่ยมเยียนพี่น้องนั้นมีได้ทั่วไป ทุกที่ ทุกแห่งตามโอกาสที่จะอำนวย ยิ่งจุดหรือสถานที่ไหนมีพี่น้องรวมกันเป็นจำนวนมากนั่นยิ่งสำคัญและมองข้ามไม่ได้เพราะเราสามารถพบปะได้ครั้งละจำนวนมาก การพบปะแต่ละครั้งส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทักทาย พูดคุยสอบถามสารทุกข์สุกดิบ เรื่องทั่วๆ ไป รวมถึงให้คำแนะนำสิ่งที่เกี่ยวกับการป้องกันอาชญากรรมเป็นต้น ถ้าถามถึงวัตถุประสงค์หลักผมก็ขอบอกว่าเป็นเรื่องการปรากฏกายของตำรวจเราครับ เพราะการออกพบปะนั้นผมไม่ได้ไปคนเดียวยังมีเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่ว่าจะเป็นสายตรวจรถยนต์,จักรยานยนต์หรือตู้ยามร่วมไปด้วย พวกเราส่วนใหญ่จะแต่งเครื่องแบบในการทำงานเสมอ การแต่งกายในเครื่องแบบนี้ถือเป็นการปฏิบัติตามทฤษฎีปรากฏกายอย่างหนึ่ง อย่างน้อยทีุ่สุดพี่น้องประชาชนเมื่อเห็นพวกเราจะมีความอุ่นใจ ในขณะเดียวกันกลุ่มมิจฉาชีพหรือทุจริตชนก็จะเกรงกลัวไม่กล้ากระทำผิดไปในเวลาเดียวกัน เรื่องนี้ง่ายๆ ไม่ยากอะไร เพียงแต่ว่าตำรวจเราจะทำได้แค่ไหน อย่างไร สม่ำเสมอหรือไม่เท่านั้นเอง
วันนี้ผมขออนุญาตนำเรื่องการออกพบปะเยี่ยมเยียนนักเรียนเมื่อวันที่ ๑๓ มกราคม ๒๕๕๔ ที่ผ่านมาซึ่งเป็นช่วงที่กลุ่มโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาอำเภอพานจัดให้มีการแข่งขันกีฬาประจำปีขึ้น ณ โรงเรียนป่าแดงวิทยา ตำบลหัวง้ม อำเิภอพานมาเสนอถึงการปฏิบัติหน้าที่ด้านนี้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น