วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557

คนร่ะยองเค้าคุยกัน : "ตัวอีเต" (๒๓ เมษายน ๒๕๕๗)

น้องภาส : แหม่ เล่นม่วงมะพานก๊ะเหียอู๊ดเมื่อไรแช้นแพ้เหียอู๊ดทุ่กทีเลย 

เหียอู๊ด : น้องภาสก็ลองเปลี่ยนตัวอีเตใหม่ฮิ่ ตัวอีเตของน้องภาสมันใช้ไม่ด่ะ (ไม่ได้หรอก)
.................

“ตัวอีเต” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึง “ตัวหลัก ตัวแก่น หรือตัวเอก” ที่ใช้ทอย ตี เป่า หรือทำให้ตัวอื่นๆ ในวงเล่นล้ม,กลิ้ง,กระเด็นหรือกระจายออกไป

สมัยผมเป็นเด็กๆ อยู่บ้านพังราดไทย ช่วงหน้าม่วงมะพานหรือมะม่วงหิมพานต์ออก เด็กๆ รุ่นนั้นชอบเอาเม็ดของมันมาเล่นสนุกกันโดยนำเม็ดเล็กๆ วางเรียงแถวบนเส้นที่ขีดไว้เสร็จแล้วผู้เล่นก็จะเอาม่วงมะพานเม็ดที่คัดไว้ซึ่งโต,ใหญ่,หนาหรือดูดีกว่าเม็ดอื่นๆ ทอยหรือตีเม็ดที่อยู่บนเส้นให้ล้มลง ม่วงมะพานที่ใช้ทอยหรือตีนั่นแหละครับที่เรียกว่า “ตัวอีเต” 

จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง

(เทียบกับสะบ้าทอย ลูกที่ผมวงๆ สีแดงนี่ก็"ตัวอีเต"ในศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองครับพี่น้อง)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น