แมะ : นี่เพาะมึง ดูอีลิงควายบ้านเราฮิ่ น่าสมเพด (น่าสงสาร) ตกกะเน่ดซะแล่ว
เพาะ : นั่นฮิ่ แต่มันก็แก่แล่วเกี๊ยแมะมึง มันอยู่ก๊ะเรามาตั่ง (ตั้งแต่) อีน้อยลูกสาวคนแรกเรายังไม่เกิดจนเดี๋ยวนี่เกือบจ้ะยี่สิบเข้าไปแล่ว
“ตกกะเน่ด” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองซึ่งออกเสียง “ต่ก-ก้ะ-เน่ด” นั้นก็คือ “ลุกขึ้นไม่ไหว,เดินเหินไม่ไหว” เนื่องจากอายุมากแล้วหรือแก่แล้ว สำหรับการใช้จะนำไปใช้กับวัวกับควายครับ
จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น