วันพฤหัสบดีที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

พบปะเยี่ยมเยียนนักเรียนโรงเรียนเวียงเชียงรุ้งวิทยา (๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๕)

วันนี้ตั้งแต่้เวลาประมาณ ๑๔.๓๐ น.เป็นต้นไปผมเ้ดินทางไปพบปะเยี่ยมเยียนนักเรียนโรงเรียนเวียงเชียงรุ้งวิทยาตามนโยบายการสร้างความคุ้นเคยสนิทสนม,ปฏิบัติการจิตวิทยาและแผนการปฏิบัติประำจำวันที่กำหนดไว้







โรงเรียนเวียงเชียงรุ้งวิทยาตั้งอยู่ที่บ้านห้วยเคียน หมู่ที่ ๕ ตำบลป่าก่อ เปิดการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงมัธยมปีที่ ๓ มีนักเรียนทั้งหมดประมาณ ๑๕๐ คน ส่วนใหญ่เด็กๆ เป็นคนที่มีภูมิลำเนาในเขตตำบลทุ่งก่อ




การพบปะเยี่ยมเยียนพี่น้องประชาชนไม่ว่าจะเป็นวัยหรือกลุ่มใดนั้นเป็นงานและหน้าที่ที่สำคัญยิ่งประการหนึ่งของการเป็น สวป.หรือสารวัตรป้องกันปราบปรามที่จะขาดเสียมิได้ เพราะนอกจากจะเป็นการสร้างความสนิทสนมคุ้นเคยให้เกิดขึ้นระหว่างพี่น้องประชาชนกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเราแล้วยังได้ใช้โอกาสนี้สอดแทรกสิ่งละอันพันละน้อยเท่าที่จะทำได้แก่พี่น้องไปในตัวด้วย




เมื่อเดินทางไปถึงผมไปเยี่ยมเยียนนักเรียนระดับอนุบาลก่อนแล้วก็เหมือนทุกครั้งครับคือผมจะสอดแทรกสิ่งละอันพันละน้อยแก่เด็กๆ ด้วย สำหรับการพูดคุยกับเด็กๆ นั้นจะทำเหมือนกับว่าเราอายุไล่เลี่ยกับเขานั่นแหละ ไม่ต้องมีวิชาการหรือพิธีรีตรองอะไรทั้งนั้น อย่างเช่นผมจะถามเ้ด็กๆ ว่า "เด็กๆ รู้ไหมว่าประเทศเราขับรถทางไหนของถนน" , "ก่อนข้ามถนนจะต้องทำอะไรบ้าง" , "เด็กๆ จะต้องตั้งใจเรียนหนังสือนะ ตั้งใจฟังคุณครูที่ท่านสอนแล้วเวลาไปถึงบ้านอย่าลืมช่วยคุณพ่อคุณแม่บ้างนะลูก" อะไรประมาณนี้ครับ



อาจจะเป็นของแปลกใหม่สำหรับเด็กๆ ที่นี่อยู่บ้างที่เห็นตำรวจในเครื่องแบบเข้าไป แต่พอเขารู้ว่าเรามาทำอะไร แบบไหนแล้วแทบไม่น่าเชื่อครับแป๊บเดียวเองเด็กๆ กับผมคุ้นเคยเหมือนรู้จักกันมาก่อนแล้วหลายปี ที่เป็นแบบนี้ไม่มีอะไรยากหรอก เราต้องไปอย่าง "เพื่อนวัยเดียวกัน" ทำตัวให้เข้ากับเขา คุยกับเขาอย่างเป็นกันเองแล้วก็แบบ "เด็กๆ" ทุกอย่างจะง่ายไปโดยไม่รู้ตัว



เสร็จจากการพบปะเยี่ยมเยียนเด็กอนุบาลแล้วก็เดินไปเยี่ยมเด็กโตซึ่งเป็นเด็กชั้นมัธยม ๑-๓ สำหรับเด็กมัธยมนี้พวกเรารู้จักกันมาก่อนเพราะผมเคยเข้าไปทำหน้าที่เป็นวิทยากรให้ความรู้ให้เขาเมื่อวันที่ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๕ ที่ผ่านมา




การพูดคุยกับเด็กรุ่นนี้จะแตกต่างกับเด็กๆ อนุบาลนิดหน่อย สามารถสอดแทรกความรู้อะไรได้มากขึ้นซึ่งผมจะเน้นไปในเรื่องอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด,การคบเพื่อนที่ดี,การช่วยเหลือพ่อแม่ผู้ปกครองประมาณนี้ อีกอย่างหนึ่งที่ลืมไม่ได้ก็คือการสอบถามข้อคิดเห็นข้อเสนอแนะที่เด็กๆ ต้องการให้ัตำรวจเราปฏิบัติ ผมถามเด็กๆ ว่าต้องการให้ตำรวจเราช่วยเหลือหรือทำอะไรบ้างไหม ก็ได้รับแนวคิดจากเด็กรุ่นนี้มาพอสมควร อย่างเช่นอยากให้ตำรวจเข้าไปโรงเรียนบ่อยๆ หน่อย , อยากให้เข้าไปตรวจในเขตพื้นที่ที่เด็กๆ มีภูมิลำเนามากยิ่งขึ้น เป็นต้น ไม่มีปัญหาหนูเดี๋ยวอ้าย(ของพ่อ)จัดให้




ขอขอบคุณเด็กๆ ที่น่ารักทุกคนรวมถึงคณะครูโรงเรียนเวียงเชียงรุ้งวิทยาที่อนุเคราะห์เวลาให้ผมเข้าไปพบปะเยี่ยมเยียนและถ้ามีโอกาสหรือเวลาว่างช่้วงไหนจะเข้ามาเยี่ยมเยียนอีก



สุดท้ายนี้อย่าลืมนะเด็กๆ ทุกคน "ตั้งใจเรียนหนังสือ เคารพเชื่อฟังคุณพ่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์ รู้จักเลือกคบเพื่อนที่ดี และไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดทุกชนิด" อนาคตที่สดใสรอหนูๆ อยู่ในวันข้างหน้า

สวัสดีครับ

จ.ส.ต.ฉลองวิทย์ อ่อนสี : ภาพ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น