ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบบันทึกเรื่องราวการทำงานรวมถึงถ่ายภาพเป็นหลักฐานเพื่อเอาไว้อวดชาวโลก เอาไว้ดูเองหรือเอาไว้อะไรอีกหลายอย่างก็ตามทีทำให้มีัข้อมูลอยู่พอสมควร ซึ่งส่วนใหญ่แล้วไม่ได้เก็บไว้ในความทรงจำคนเดียวหรอก นี่ครับ อย่างที่พี่ๆ น้องๆ เห็นกันบ่อยๆ ก็คือผมจะนำเรื่องราวและภาพเหล่านั้นมาเผยแพร่ในบล็อกนี้,Facebook และสื่ออื่นๆ นั่นแลช่ืวงลาพักผ่อนนี้มีเวลาว่างพอสมควร ก็เปิดโน่นเปิดนี่ ดูโน่นดูนี่เรื่อยเปื่อยในบล็อกของตนเองว่าที่ผ่านมาเราทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร อย่างไร โอ้โฮ..มีเยอะแยะเลย เห็นแล้วอดจะงงตัวเองไม่ได้ว่าเราขนาดนี้เลยเชียวหรือนี่ อ้ะฮ้า...สุดยอด..เป็นอะไรที่น่าภูมิใจนะ แม้เราจะภูมิใจคนเดียวก็เถอะั
พี่น้องครับ รู้ไำหมว่าคนซื่อ(แถมหน้าตาดีอีกต่างหาก)ที่ชื่อสุพจน์มัจฉาเนี่ยะมีคนเขาบอกว่า"ขี้โม้" (คนหนึ่งก็ลูกสาวคนสวยที่สุดในโลกของผมนั่นแหละ) จะจริงเท็จแค่ไหนไม่รู้เหมือนกัน (เอ๊ะ หรือจะจริง) เอ้อ เมื่อมีคนเขาว่า"ขี้โม้" แล้วอย่ากระนั้นเลย มา..มา"โม้" เสียให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยดีกว่าเราภาพที่ผมนำมา"โม้" หรือ "อวดการทำงาน" วันนี้นั้นเป็นภาพที่ถ่ายไว้เมื่อวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓ ช่วงบ่ายซึ่งผมเดินทางไปตรวจตู้ยามในเขตพื้นที่อำเภอพาน ช่วงนั้นเป็นหน้าฝนพี่น้องส่วนหนึ่งกำลังดำนากันอยู่ ภาพสวยๆ แบบนี้เก็บไว้ดูคนเดียวได้ไงต้องเอามา "โม้" ให้พี่น้องดูด้วยตามสไตล์สุพจน์มัจฉา (คนขี้โม้) เขา
เป็นไงครับ เมืองพานของเราเป็น "แดนอุดม" ดังที่ผมจั่วเรื่องไว้ไหมเอ่ย
เมืองไทยใหญ่อุดมดินดีสมเป็นนาสวน
เพื่อนรักเราชักชวน
ร่วมช่วยกันมุ่งหมั่นทำ
วิชาต้องหาไว้
เป็นหลักได้ใช้ช่วยนำ
ให้รู้ลู่ทางจำ
ค้นคว้าไปให้มากมาย
ช่วยกันอย่างขันแข็ง
ด้วยลำแข้งและแรงกาย
ทำไปไม่เสียดาย
แม้อาบเหงื่อเมื่อทำงาน
ดั่งนี้มั่งมีแท้
ร่มเย็นแน่หาไหนปาน
โลกเขาคงเล่าขาน
ถิ่นไทยนี้ดีงามเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น