วันอาทิตย์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เวียงเชียงรุ้งคืนนี้ (๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕)

วันนี้ทำงานซะเพลินจนลืมหิวไปเลย นึกขึ้นมาได้อีกที เอ้อ เกือบจะสองทุ่มแล้วหรือนี่ ท้องงี้ร้องจ๊อกๆ หิวขึ้นมาเชียวตอนนั้น ทีนี้่เมื่อหิวก็ต้องหาอะไรมาใส่ท้องซิ่จะได้หาย ว่าแล้วก็เดินออกจากโรงพักไปตลาดซึ่งอยู่ใกล้ๆ กันนั่นแหละ โอ้โฮ แทบไม่น่าเชื่อเลยครับพี่น้องไม่ทันถึงสองทุ่มดี ตลาดเวียงเงี้ยบเงียบ ร้านรวงปิดหมด ร้านอาหาร ร้านกับข้าวก็ไม่มี เซเว่นไม่ต้องพูดถึงไม่มีัหรอก มองไปมองมามีล้อเข็นอยู่สองเจ้าจอดอยู่ข้างถนนจึงเดินเข้าไปหาปรากฏว่าเจ้าหนึ่งเป็นโรตีส่วนอีกเจ้าหนึ่งซึ่งอยู่ติดกับขายน้ำเต้าหู้ ทีนี้่จะกินเข้าไปก็คงไม่ไหวเพราะหิวออกยังงั้น ของพรรค์นี้ต้องกินตอนไม่หิวจะเหมาะกว่า ทำไงดีล่ะ นึกไปนึกมา เฮอะ จะไปยากไยที่บ้านมี "อาหารญี่ปุ่น" อยู่นี่คงประทังชีวิตคืนนี้ไปได้ ก็เดินกลับเพื่อไปกินอาหารญี่ปุ่นที่ว่า และด้วยความหิวผมเลยกินไปซะ ๒ ซองสะใจ

มาม่า...อร่อย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น