คืนนี้ที่เวียงเชียงรุ้ง (๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๕)

อำเภอเวียงเชียงรุ้งเป็นอำเภอเล็กๆ ซึ่งมีอยู่แค่ ๓ ตำบล ช่วงเย็นหรือค่ำหน่อยร้านรวงปิดกันหมดแล้ว บนถนนหนทางแทบไม่มีรถราวิ่งไปมา พี่น้องเข้าบ้านเข้าช่องพักผ่อนเพื่อเตรียมหลับนอนหลังจากทำงานมาทั้งวัน สำหรับผมเองซึ่งมาอยู่ที่นี่ได้วันนี้เป็นวันที่ ๓ ก็ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกัน แต่ยังไงก็ตามเราเป็นตำรวจต้องพร้อมเสมอเผื่อมีเหตุด่วนเหตุร้ายจะสามารถเข้าไประงับหรือแก้ไขได้ทันการณ์



การเตรียมพร้อมอย่างหนึ่งก็คืออยู่มันที่โรงพักนั่นแหละ แต่ทีนี้ถ้าอยู่เฉยๆ ก็คงไม่ได้อะไร วิธีการของผมก็คืออยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เปิดโน่นเปิดนี่ดูโน่นดูนี่เรื่อยเปื่อย รวมทั้งปรับปรุงเว็บไซต์๋ของโรงพักที่ผมเขียนขึ้นเองด้วย อีกอย่างก็คือเรามาใหม่จะต้องศึกษาเรื่องราวภายในโรงพักไว้ ก็อาศัยช่วงว่างๆ นี่แหละครับดูและศึกษาข้อมูลซึ่งก็ได้อะไรเยอะเลยทีเดียว ดีเหมือนกันชีวิตมีรสชาติมากขึ้น

แต่คนเราก็เหมือนเครื่องจักรที่จะต้องมีการพักผ่อน ผมเองก็เช่นกันเมื่อทำอะไรเสร็จแล้วก็ต้องขอตัวไปนอนก่อนนะครับพี่น้อง

ขอให้ทุกท่านนอนหลับฝันดีโดยตำรวจเราจะคอยปกป้องคุ้มภัยแก่ท่านตลอด ๒๔ ชั่วโมง

ราตรีสวัสดิ์ครับผม