วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : จังมังจังเม (๑๙ สิงหาคม ๒๕๕๘)

ทิ่ดดำ : เป็นงา(ไงมั่งล่ะ)พี่ทิ่ดชายสำม่ะร่ด(สับปะรด)ที่ปลูกปีนี่ ถ้าจะรวย(พอได้กำไรดี)แม้(ไหม)
พี่ทิ่ดชาย : ก็ทำแบบจังมังมังจังเมแหนะ(นั่นแหละ)ทิ่ดดำ
.......
"จังมังจังเม" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงทำไปแบบไม่แน่ใจ ทำตามยถากรรม เผื่อได้ตามเฮงตามซวย ตามบุญตามกรรมประมาณนี้ครับพี่น้อง


จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง
ภาพขวามือนี้คือ "พูหญ่ายหนืด" หรือผู้ใหญ่สนัด ขยันยิ่ง อดีตผู้ใหญ่บ้านหมู่ ๒ (บ้านเกาะลอย) ตำบลพังราดซึ่งเป็นรุ่นน้องเพาะเหียนราว ๒-๓ ปีซึ่งผมสนิทสนมคุ้นเคยที่ลูกสาวแกส่งมาให้ผม

"พูหญ่ายหนืด" นี้แกเป็นคนที่อนุรักษ์เรื่องเก่าๆ ของบ้านเราไว้เสมอไม่ว่าจะเป็นเรื่องการพูดการจา การฟื้นฟูอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีของบ้านเราไม่ให้หายไป สูญไป "พูหญ่ายหนืด" แกมักจะบอกกับใครๆ เสมอว่า "แหม่ ก็เราคนร่ะยองเกี๊ย อ้ะไรๆ ที่ดีๆ น่ะมีถมเถถมชาติ ทำไมเราจ้ะต้องไปเอาของคนอื่นเค้ามาด้วย สู้อ้ะนุ่รั่กของดีๆ บ้านเราเอาไว่ให้ลูกๆ หลานๆ ไม่ดีกว่าเกอะ"

"เอาได้" จริงๆ พูหญ่ายหนืดนี่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น