คืนนี้ที่แม่จริม (๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๘)

อันผู้ชาย เหมือนดอกไม้ เขาเด็ดดม , หลังพอสม อารมณ์หวัง ก็ขว้างทิ้ง
ให้แห้งเหี่ยว เดียวดาย ใจร้ายจริง , แม้แต่กิ่ง แต่ก้าน ไม่หันแล
ใช่หรือเปล่า ไม่รู้นะ ว่าไปงั้น , กลอนพาไป น่ะท่าน ใช่แน่แน่
แต่ความจริง อันสำคัญ ไม่ผันแปร , ชายคนนี้ ยังไม่แก่ แน่นอนครับ ๕๕๕