เช้าวันนี้ผมมานั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมหลังเวลาแปดนาฬิกาเล็กน้อยท่ามกลางบรรยากาศที่ค่อนข้างอบอุ่นเพราะมีแสงแดดโปรยปรายมาตั้งแต่เช้า ไม่เหมือนวันสองวันที่ผ่านมาที่ค่อนข้างเย็นเนื่องจากใกล้ฤดูหนาวเข้ามา
การงานก็เหมือนเดิมครับสำหรับโรงพักเล็กๆ ชายขอบอย่างแม่จริมนี่ มีบ้างนิดหน่อยไม่กี่ชิ้นแต่เมื่อทำเสร็จก็อยู่ในโรงพักนั่นแหละเผื่อมีงานอย่างอื่นเข้ามาอีกเมื่อไรก็ได้ ของอย่างนี้เราต้องพร้อมเสมอ
มีหน้าที่ ทำหน้าที่ ให้ดีไว้
กิจการงาน เดินไป อย่างรุดหน้า
มีหน้าที่ ทำไว้ สบายอุรา
จะสุขใจ สุขตา พารื่นรมย์
มีหน้าที่ อย่างไร ทำไว้เถิด
สิ่งประเสริฐ จะเกิด อย่างสุขสม
มีหน้าที่ ใช่ต้องให้ ใครเขาชม
สุขอารมณ์ งานเดิน เพลิดเพลินใจ
ช่วงบ่ายหลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จแล้วผมมานั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมต่อครับ
สามภาพนี้ ช่วงบ่ายที่ แม่จริม
ทำงานด้วย รอยยิ้ม อย่างสดใส
ยี่สิบสอง ตุลา พาเพลินใจ
ผ่านมาได้ หนึ่งร้อยเก้า-สิบหกปี
เราชอบเก็บ ภาพเก่า ไว้เล่าขาน
ให้ลูกหลาน ได้เห็น เป็นวิถี
ว่าคนเก่า ทำไว้ เช่นไรมี
อย่างภาพนี้ ดูกี่ที ก็สุขใจ
...........
(๒๒ ตุลาคม ๒๗๕๔ / อายุ ๒๕๑ ปี)
ตำรวจคนที่เห็นในภาพนี้เมื่อวันนั้น (๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๘) ยศสิบตำรวจตรี
ด้วยความเป็นคนขยัน
มุมานะจึงสอบนายตำรวจได้และเจริญก้าวหน้าในหน้าที่ราชการตลอดเรื่อยมาจน
เกษียณที่ตำแหน่งรองผู้บังคับการยศ พ.ต.อ.(พิเศษ)
ปัจจุบันเสียชีวิตแล้วเมื่อเกือบ ๒๐๐
ปีที่ผ่านมาแต่เรายังอยู่ด้วยสุขภาพที่แข็งแรงดีโดยขณะนี้เราอายุได้ ๒๕๓ ปี
(๒๒ ตุลาคม ๒๗๕๖) , พักเบรกจ้า
ผมนั่งทำงานเอกสารที่โรงพักแม่จริมช่วงบ่ายจนถึงเวลาใกล้ๆ บ่ายสองก็แล้วเสร็จ จากนั้นนั่งพักสักครู่เพื่อเตรียมตัวออกไปตรวจข้างนอกต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น