"เหอๆๆๆ ป้าแก้ว..." ผมพูดพร้อมหัวเราะ "...แหมป้าเอ๋ย ป้าอย่าไปอินอะไรกับละครหลังข่าวให้มากนักซิ่ครับ กี่เรื่องๆ ก็ตบกันแบบนี้แหละ"
...............
ป้าแก้วกับลุงเป็ง....
“สวัสดีครับป้าแก้ว
ลุงเป็ง...” ผมทักสองผัวเมียที่ผมรู้จักดี “...เอ้อ
วันนี้ทำไมป้ากับลุงถึงหน้าบูดบึ้งยังงี้ล่ะครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม”
“เฮ้อ
ลุงน่ะก๊ายก้าย (เบื๊อเบื่อ)...” ลุงเป็งตอบ “...ผ่อเลาะ (ดูฮิ)
ทีวงทีวีกี่เครื่องต่อกี่เครื่องพังหมดย้อน (เพราะ) ฝีมือป้าแก้วนี่แหละอ้ายลุงดาบ”
พร้อมชี้ไปที่จอทีวีที่นำมาโรงพักด้วยซึ่งหน้าจอแหลกแทบไม่มีชิ้นดี
“เฮอะ....”
คราวนี้ป้าแก้วพูด “...ไผจะอด (ทน) ไหว อี่น้องตุ๊กตาเดินมาดีๆ แต่อี่นางส้มแป้นน่ะพอเห็นหน้าก็แว้ดๆๆๆๆ
เข้าใส่หาว่าไปแย่งผัวตัวเองแล้วตบอี่น้องตุ๊กตาซะบ่ยั้งมือ
จะอี๊มันก็ต้องเอาบ่าดินกี่ (ก้อนอิฐ) ขว้างซะให้เข็ด เชอะ สมน้ำหน้า”
“ฮ้าาา....”
ผมพูดกับป้าแก้วแก “...ป้าแก้วดูละครน้ำ...แล้วอินถึงขนาดนี้เลยเหรอ เฮ้อ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น