“สวัสดีเจ๊าอ้ายลุงดาบสิบเวร...” สาวคนหนึ่งทักเรา “...น้องจะมาขอเยี่ยมผู้ต้องหาหน่อยได้ก่อเจ๊า” เธอพูดต่อ
“สวัสดีครับ...” เราตอบ “...เรื่องเยี่ยมผู้ต้องหาน่ะไม่มีปัญหาครับ
แต่วันนี้ที่โรงพักแม่จริมไม่มีผู้ต้องหาเลยซักกะคน
น้องมาผิดโรงพักหรือเปล่า”
“อ้าว...”
สาวคนนั้นพูดพร้อมมองหน้าผมแบบไม่เข้าใจ
“...ทีทางอำเภอเขายังบริการให้ทำบัตรประชาชนได้ทุกที่ทั่วประเทศได้เลย
แล้วทำไมตำรวจบ่ยะแบบเปิ้นพ่อง ผัวน้องที่เป็นผู้ต้องหาถูกขังที่โฮงพักยะลา
จะใดถึงเยี่ยมที่แม่จริมบ่ได้ ถามกำเต๊อะอ้ายลุงดาบ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น