เริ่มต้นวันใหม่ ด้วยใจด้วยจิต งานคือชีวิต ชีวิตคืองาน
ทำงานสนุก จะสุขจะสันต์ ชีวิตคืองาน งานคือชีวิต
เช้าวันนี้ผมทำงานที่โรงพักแม่จริมครับ ง่ายๆ สบายๆ ไม่มีปัญหาอะไรทั้งเรื่องงานเรื่องคนตามแบบฉบับของโรงพักชายขอบแบบแม่จริมเรา งานที่ผ่านเข้ามามีไม่กี่ชิ้นกี่อัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องที่น้องๆ เจ้าหน้าที่เขาทำเรียบร้อยแล้วนำมาเสนอเราในฐานะผู้บังคับบัญชา ผมก็แค่ตรวจสอบดูรายละเอียดความถูกต้องแล้วก็เซ็นผ่านทุกงาน ขอบคุณมากนะน้องๆ ทุกคนที่ตั้งใจทำงานเป็นอย่างดี
เมื่อตะกี๊ผมบอกพี่น้องว่าอะไรๆ
ที่คนเขาแชร์เข้ามาน่ะอย่าเพิ่งเชื่ออะไรง่ายๆ
จนกว่าจะมีข้อมูลที่ถูกต้องก่อน แต่ภาพนี้พี่น้องเชื่อได้เลยครับเพราะ
“เป็นเรื่องจริงร้อยเปอร์เซ็นต์”
แหล่งข่าวก็ยืนยันออกมาแล้วตรงกันนั่นก็คือ
“ผู้ชายในภาพนี้เนี่ยะไม่มีหรอกที่จะหวงลูกสาวน่ะ” จริงๆ เหอๆๆๆๆ
พักเบรกจ้า
เหตุเกิดที่หน่วยงานๆ หนึ่งในขณะนี้ ฮ่ะๆๆๆๆ
ขออนุญาตพักทานอาหารกลางวันก่อนนะครับพี่น้อง ช่วงนี้ฝุ่นเฝิ่นเข้าหูเข้าตาตลบอบอวลไปหมดแล้ว เหอๆๆๆๆ
(ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต)
หมอกควันที่ ปกคลุม สุมทางใต้
เริ่มจางหาย สู่ภาวะ ปกติ
แต่หมอกควัน หน่วยงาน หนึ่งนั้นซิ
ตอนนี้ซิ่ ฝุ่นกลบ ตลบอบอวล
มองทางไหน ไม่เห็น ซึ่งหัวหู
ขอให้ตรู ถึงที่หมาย ไม่ผันผวน
นี่คือสั-ธรรม นำกระบวน
ทุกอย่างล้วน เป็นจริง ยิ่งสิ่งใด (ทำงานต่อจ้า)
ช่วงบ่ายหลังจากทานอาหารกลางวันและพักผ่อนนิดๆ หน่อยๆ แล้วเมื่อถึงเวลาก็มานั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมต่อครับ
ในช่วงบ่าย สบายสบาย แดดคลายร้อน
ไม่เหมือนตอน ช่วงเช้า ของวันนี้
มองทางไหน สุขใจ กระไรมี
ณ ที่นี่ ตรงนี้ แม่จริม
"อ้ายลุงดาบอู๊ดว่าตอนกลางวันเนี่ยะผีจะหลอกก่อเจ๊า" สาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มคนหนึ่งซึ่งเดินเข้ามาหาผมที่ห้องทำงานพูด"แหม่น้องเอ๊ย..." เราตอบยิ้มๆ "...อย่าว่าแต่กลางวันเลย กลางคืนก็ไม่หลอก ผีน่ะไม่มีในโลกจ้า เชื่อฮิ่" "แหมนาย วันนี้สุดยอดไปเลยครับ..." จนท.ประจำวันซึ่งนั่งอยู่หน้าห้องทำงานผมพูดขณะผมเดินออกมาส่งสาวคนนั้น "...นั่งทำงานในห้องคนเดียวตั้งแต่เที่ยงจนบ่ายสามกว่าแล้วถึงเพิ่งออกมา เอ้อ เหมือนนายจะคุยกับใครด้วยเหรอครับ ทำไมผมไม่เห็น" / พักเบรกจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น