ช่วงนี่แมะเผือน มัจฉา ไม่ค่อยจ้ะส้ะบาย
นอนพั่กรั่กษาตัวที่โรงพ่ะยาบาลแกลงมาได้ ๒ วันแล่วโดยน้องยุพิน มัจฉา
ที่อยู่ก๊ะแมะเป็นคนเฝ้าดูแล สำหรับพี่ๆ น่องๆ ใครที่อยู่ใกล้ๆ
ก็ไปเยี่ยมแมะถึงที่แต่เราอยู่ไกลเหลือเกินเลยได้แต่ “ท่อ-ร่ะ-สับ” ไปคุย
เหมื่อตะกี๊โทรไปหาน้องยุพินๆ บอกว่า “เหียอู๊ดไม่ต้องห่วงเหาะ
ตอนนี่แมะดีขึ้นมากแล่ว กินข้าวด้าย ยิ่มแย่มแจ่มใส
หัวเร่าะเอิ้กอ้ากได้เหมือนเดิมแล่วหนะ รู่ปล่าว” ฟังแล่วก็ดีใจซึด
ขอให้แมะหายเร็วๆ หนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น