วันนี้เวลาประมาณ ๑๖.๐๐ น.ผมเดินทางไปทำงานที่ สภ.แม่จริม จ.น่านหลังจากป่วยนอนโรงพยาบาลและพักรักษาตัวได้ประมาณครึ่งปี การเดินทางมาครั้งนี้ภรรยาผมมาคอยดูแลด้วยเพราะผมเองก็ยังช่วยเหลือตัวเองได้ไม่เต็มที่นัก จะเดินหรือทำอะไรนิดๆ หน่อยๆ มีอาการเหนื่อยอ่อนและเจ็บเนื้อเจ็บตัวไปหมด หมอบอกว่าสภาพแบบนี้คงจะเป็นไปอีกนาน ไม่เป็นไรครับ ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป เดี๋ยวก็หาย
ตามปกติผมจะพักหลับนอนที่แฟลตชั้นที่ ๔ แต่ตอนช่วงกลับมาทำงานใหม่นี้ผมขอเจ้าหน้าที่พัสดุช่วยดูห้องว่างชั้นล่างๆ ให้ด้วยยิ่งได้ชั้นแรกยิ่งดีเพราะชั้น ๔ นั้นผมคงเดินขึ้นเดินลงลำบากแน่ๆ โชคดีที่ห้องชั้นล่างสุดมีว่างอยู่ห้องหนึ่งจึงพักที่ห้องนั้น
ช่วงเย็นไปซื้อกับข้าวเพื่อเอามาทานที่ตลาดนัดวันอาทิตย์แม่จริมซึ่งที่นี่จะเปิดทุกวันอาทิตย์ครับ
"อยู่แม่จริมทำตัวแบบแม่จริมแล้วจะเจริญและไม่อดตาย" (คำขวัญ (ใหม่) อำเภอแม่จริม)
ภาพนี้ผมมาซื้อกับข้าวเอาไว้กินเย็นนี้ครับ วันนี้วันอาทิตย์ค่อยยังชั่วหน่อยที่เขามีตลาดนัด
อ้ะ รอดตายแล้วพจน์เอ๋ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น