"โลละ ๓๕ เจ๊า..." แม่ค้าตาคมพูดกะเรา "...แต่ถ้าอ้ายสุดหล่อซื้อ ๓ โลน้องคิด ๑๐๕ บาท"
"ว้าววว โลละ ๓๕ ๓โล ๑๐๕..." เราพูดพร้อมชะม้ายชายตาและยักคิ้วซ้ายให้แม่ค้าคนงาม "...แต่อ้ายขอต่อรองเป็นสามโล ๑๐๐ ได้ก่อหา เนาะๆ ได้เนาะ อี่น้องคนงาม" อ้ะ เดาะคำหวานอีกนิด
"ถ้าสำหรับอ้ายแล้ว..." สาวเจ้าพูดพร้อมทำทีเหมือนใช้ความคิดอะไรสักอย่าง "...สามโล ๑๐๐ ก็ได้เจ๊า แต่น้องขอคิดค่าห่อโลละห่อๆ ๕ บาทรวมค่าห่อ ๑๕ บาทหนาอ้าย"
"อ๊า ได้ผลแล้ว..." เราคิดในใจอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง "...ได้เลยจ้าน้องสาวคนสวยแถมน่ารักอีกต่างหาก เย้ ดีใจจัง" ว่าแล้วก็หยิบสตางค์ในกระเป๋าเป็นใบร้อย ๑ ใบและเหรียญบาท ๑๗ เหรียญ เหรียญสลึง ๑๒ เหรียญให้เธอ
เห็นไหม ผลสุดท้ายการเจรจาต่อรองของผมก็ได้ผล แทนที่จะจ่าย ๑๐๕ บาทก็จ่ายแต่ร้อยเดียว ประหยัดไปตั้ง ๕ บาทเห็นๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น