เชื่อได้ให้เชื่อ เบื่อเบื่ออยากอยาก
อาหงอาหาร หาทานไม่ยาก
แค่เพียงเอ่ยปาก แล้วควักจ่ายเงิน
อย่างเก่าอย่างเดิม ไม่เพิ่มไม่ลด
เหมือนกันทั้งหมด ทุกวันนานเนิ่น
เบื่อก็ต้องกิน แตะลิ้นเพลิดเพลิน
อยากก็ต้องเดิน ไปซื้อหามา
<< ภาพทั้งหมด >>
กินแล้วถ้าตาย ก็เอาไปเผา
กลืนกลืนกลืนกลืน กลืนมันเบาเบา
เดี๋ยวมันก็เข้า กระเพาะเราเอง
หิวหิวหิวหิว ไส้กิ่วแล้วจ้ะ
ก็เลยกินซะ ไม่ช้าเร็วเร่ง
อิ่มอิ่มอิ่มอิ่ม นั่งยิ้มร้องเพลง
เราคนกันเอง ไม่ใช่อื่นไกล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น