ท่านลุงออ : ได้ฮิ่ เจริญพรหนะทิ่ดชัย
.......
พูดถึงเรื่องสรรพนามในการใช้พูด ใช้เรียกคน,สัตว์,สิ่งของนี่หลายที่หลายแห่งก็อาจจะพูดหรือเรียกแตกต่างกัน ไปซึ่งทุกคำล้วนมีความไพเราะเพราะพริ้งและความหมายในตัวด้วยกันทั้งนั้น อย่างการเรียกหรือพูดถึงพระนี่คนร่ะยองบ้านเราส่วนใหญ่มักจะใช้คำ “ท่าน” เช่น ท่านลุงออ ท่านพ่อพลอย ท่านพ่อหัน ท่านตาแกลบ แต่ก็มีบางแห่งที่พูดว่า “หลวง” ส่วนที่พังราดบ้านผมจะใช้คำว่า “ท่าน” ครับ
อีกอย่างหนึ่งที่คนบ้านเรามักจะพูดกันในสมัยก่อนนั้นก็คือเวลาพูดถึง "วันเวลา" ส่วนใหญ่เขาจะพูดว่า "แค่นี้ค่ำ แค่นั้นค่ำ" เช่น "เดี๋ยวแรม ๕ ค่ำเดือนนี่แช้นจ้ะลงแขกเกี่ยวข้าว เถ้าว่างไปช่วยกันหน่อยหนะพี่ทิ่ด" แต่ต่อมาคำว่า "แค่นี้ค่ำ แค่นั้นค่ำ" น่ะหมดไป หายไป ไม่มีใครพูดแล้วโดยหันไปใช้คำว่า "วันที่เท่านั้น วันที่เท่านี้" แทน
"เบ็ด" เป็นคำอีกคำหนึ่งที่คนบ้านเราใช้พูดกันเมื่อสมัยก่อนๆ นั่นก็คือคำว่า "เอ็ด" น่ะเขาจะพูดว่า "เบ็ด" กัน คนเฒ่าคนแก่ที่บ้านผมก็ยังพูดอยู่ครับตอนนี้เพียงแต่เด็กๆ เขาจะพูดเป็น "เอ็ด" แทนแล้ว
ขอบคุณภาพจากเฟสบุ๊ค "หลวงพ่อหัน วัดปากน้ำพังราด" https://goo.gl/4CpPff
ประวัติเล็กๆ น้อยๆ ของท่านพ่อหัน
พระ ครูพิบูลธรรมาภรณ์ ( ท่านพ่อหันต์ คุ้มวงศ์ดี ) ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดปากน้ำพังราดสืบต่อมาตั่งแต่วันที่ ๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๙ เป็นที่เคารพนับถือของคนทั่วไป เนื่องจากท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่สำคัญรูปหนึ่งจึงมีลูกศิษย์อยู่มากมาย ท่านพ่อหันต์ได้อุปสมบทเมื่อวันที่ ๒๙ พฤษาคม พ.ศ. ๒๔๗๐ และมรภาพเมื่อวันที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๑ ด้วยโรคหัวใจวายยังความเศร้าโศกเสียเจแก่พุทธศาสนิกชนและบรรดาลูกศิษย์เป็น อย่างยิ่ง
ขอบคุณข้อมูลจาก http://goo.gl/lwlJLY
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น