น้องแจ๋ว : แกคิ่ดเหมือนแช้นแม้ (ไหมล่ะ) เหียอู๊ดน่ะสมัยเป็นเด็กๆ อยู่พังราดบ้านเราไม่ค่อยจ้ะพูดจ้ะจา ถามคำตอบคำเหมือนกลัวดอกพิ่กุลจ้ะหลุดออกจากปากยังไงยังงั่น แหม่ พอโตขึ้นไหงเป็นคนล่ะคนไปได้ กะล่ำก้ำกั้ก
น้องจ๋อน : แช้นว่าเหียอู๊ดต้องถูกผีตาโผเข้าแน่ๆ เลย จำได้แม้ (ได้ไหมล่ะ) ก่อนตายน่ะตาโผแกก็กะล่ำก้ำกั้กเหมือนก๊ะเหียอู๊ดตอนนี่เปี๊ยบเลย
"กะล่ำก้ำกั้ก" หรือ "กะล่ำกั้ก" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงใกล้บ้า,พูดมาก,พูดเพ้อเจ้อ พูดหรือทำตัวเพี้ยนๆ แปลกไปจากเดิมที่เคยเป็นอยู่ก่อนหน้านั้น บ้าๆ บ๊องๆ บวมๆ" ประมาณนี้ครับพี่น้อง
จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง
เนี่ยะ เหียอู๊ดตอนหนุ่มๆ ก็ยังดีๆ อยู่แต่พอโตขึ้น เฮ้อ "กะล่ำก้ำกั้ก" ไปได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น