วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

คืนนี้ที่แม่จริม (๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๗)

คืนนี้ตั้งแต่เวลาประมาณสองทุ่มผมเดินจากบ้านพักมาที่โรงพักแม่จริมเหมือนทุกๆ คืนที่ผ่านมาเพื่อดูโน่น ดูนี่ ทำนู่น ทำนี่อะไรเรื่อยเปื่อยตามประสาคนมองทุกอย่างเป็นงานและมีชีวิตเพื่องาน ซึ่งอย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่ามันสนุกดี ทำให้ชีวิตมีรสชาติมากขึ้นกว่าจะอยู่บ้านเฉยๆ แบบนั้นไม่ได้อะไร แล้วมาทำโรงพักล่ะได้ไหม ได้ฮิ่ (ตอบแบบร่ะยองซะเลย อ้ะ) ได้เยอะแยะหมดแหละ อย่างน้อยที่สุดเราก็รู้อะไรต่างๆ ในโรงพักขณะนั้นว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง น้องๆ ตำรวจเขาอยู่กันแบบไหน อย่างไร มาเข้าเวรกันไหมอะไรแบบนี้ แต่ก็ไม่ใช่ไปจับผิดอะไรเขาหรอกครับ ใครอยู่ก็ขอบคุณ พูดคุยทักทายอะไรกันไป แต่หากใครไม่อยู่ก็จะสอบถามว่าไปไหน มีธุระหรือเปล่า ตัดขัดอะไรไหมเผื่อมีอะไรที่เราในฐานะเป็นนายจะได้ช่วยแก้ไขให้ได้บ้าง เราอยู่กันด้วยใจครับตำรวจโรงพักนี้ อยู่กันแบบพี่แบบน้อง มีอะไรก็คุยกันพูดกัน ไม่มีหรอกที่จะเจ้ายศเจ้าอย่างใส่กันโดยเฉพาะการเป็นผู้บังคับบัญชา แบบนั้นมันเชยและน่าจะหมดสมัยไปแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าลุกน้องเขาจะไม่กลัว กลัวทำไม สู้อยู่กันแบบเกรงอกเกรงใจ เข้าอกเข้าใจกันไม่ดีกว่าเหรอ ผมคิดแบบนี้ครับและทุกอย่างก็จะสนุก งานก็เดินหน้าไปอย่างราบรื่น สุขภาพจิตก็ดีด้วย

แม่จริมคืนนี้อากาศค่อนข้างเย็นครับ เย็นกว่าเมื่อคืนตั้งเยอะแยะด้วย แถมยังมีลมพัดโบกมาเอื่อยๆ ผสมผสานเข้ามาทำให้เพิ่มความเย็นไปอีกโข ดูสภาพร่างกายเราเหมือนๆ กับจะเป็นไข้ยังไงยังงั้น อากาศเปลี่ยนหรือเปล่า เอ๊ะ หรือว่าวันนี้เราเข้าประชุมและมีงานช่วงกลางวันทั้งวันอาจทำให้เป็นแบบนั้นก็ได้ อย่างว่าแหละแก่แล้วประมาทไม่ได้ก็เลยหายาที่ตู้ยามสามัญประจำบ้าน(โรงพัก)ทานกันไว้ซะ ๒ เม็ดแล้วก็นั่งทำงานต่อที่ห้อง ศปก.โรงพัก
งานที่ทำ ที่อ่าน ที่เซ็นหรือต้องดำเนินการในฐานะหัวหน้าโรงพักคืนนี้มี ๒ แฟ้มๆ ๑-๒ เรื่องไม่มากไม่มายอะไร เป็นเรื่องพื้นๆ หรือ Routine นั่นแหละ ประการสำคัญไม่เร่งด่วนด้วยแต่ก็เมื่องานเข้ามาก็ต้องจัดการซะให้เรียบร้อยไม่ต้องรอวันพรุ่งนี้หรือเวลาราชการเพราะเดี๋ยวนี้น่าจะหมดสมัยแล้วละคำว่า "เวลาราชการ" ยิ่งกับตำรวจเราด้วยแล้วทุกเวลานาทีนั่นแหละ "เวลาราชการ" ทั้งนั้นก็เลยจัดการซะเสร็จสรรพสบายใจไปเลยเรา
เจ้าหน้าที่ซึ่งปฏิบัติหน้าที่คืนนี้มีดังนี้่ครับ
๑. ร.ต.อ.พรเทพ ป่าหวาย รอง สวป.ฯ ปฏิบัติหน้าที่นายตำรวจเวรหัวหน้าสายตรวจ (คนซ้ายมือของภาพ)
๒. ด.ต.ประเสริฐ พิมพ์ศรี ปฏิบัติหน้าที่พนักงานวิทยุสื่อสาร
๓. ด.ต.วีระวัฒน์ กะแก้ว ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่ประจำวัน
๔. ด.ต.ธัญพิสิทธิ์ พรมจันใจ ปฏิบัติหน้าที่สิบเวร
ห้องควบคุมคืนนี้ไม่มีผู้ต้องหาครับ
แม่จริม ไร้แสงสี ศิวิไลซ์
ใช่เรื่องโต เรื่องใหญ่ กระไรนั่น

ที่นี่มี แสงดาว เดือนตะวัน
ให้สุขสันต์ ทดแทนกัน แล้วนั่นไง

ที่จะเที่ยว พักผ่อน ยามราตรี
ณ ที่นี่ ตรงนี้ หามีไม่

แต่ยังมี อีกที่หนึ่ง ซึ่งพึงใจ
ที่นั้นไซร้ "โรงพัก แม่จริม"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น