ลมฝน พัดผ่าน ผันไป,ลมหนาว ย่างกราย แทนที่
เช่นนี้ ชั่วนา ตาปี,ไม่มี เปลี่ยนแปร แน่ชัด
แม้ลม หนาวจะ มาเยือน,เราไม่ บิดเบือน ข้องขัด
มาทำ หน้าที่ ตามนัด,เพื่อราษฎร์ เพื่อรัฐ ของเรา
คืนนี้ตั้งแต่เวลาราวทุ่มครึ่งเป็นต้นไปผมเดินทางไปที่โรงพักแม่จริมเหมือนเช่นทุกวันทำการที่ไม่ได้ไปไหนตามปกติ ก็อย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่างานน่ะไม่มีอะไรหรอก กลางวันยังแทบไม่มีเลยแต่มาซะที่โรงพักแล้วมันสบายใจดี ดูนั่นดูนี่ ทำนั่นทำนี่เรื่อยเปื่อยไปตามประสาคนอยู่นิ่งไม่ได้ ง่ายๆ สบายๆ
ตอนนี้เริ่มมืดเร็วแล้วและความหนาวก็เหมือนจะมาเยือนด้วยแม้จะแค่เย็นๆ ก็ตามนั่นแสดงว่าหน้าฝนคงโบกมือบ๊ายบายและหน้าหนาวเข้ามาเยือนแทนแน่นอน เสื้อผ้าเครื่องนุ่งหุ่มต้องเตรียมไว้ให้พร้อมเพราะอาจจะเป็นไข้ไม่สบายขึ้นมาได้ อย่างผมน่ะเตรียมไว้ตลอดครับแม้จะไม่หนาวแต่ถ้าเราใส่ไว้หน่อยก็ไม่เสียหายอะไรว่าไหม
เจอเข้ากับตัวเองก็งานนี้แหละนั่นคือ “หมดแรงข้าวต้ม”
อย่างที่บอกครับว่าตอนนี้เรากินได้เฉพาะข้าวต้มกับกับข้าวอ่อนๆ
นิดหน่อยเท่านั้น
แล้วข้าวต้มเนี่ยะกินไปได้แป๊บเดียวก็ย่อยหมดแล้วซึ่งตอนนี้ข้าวต้มที่เรา
กินตอนเย็นก็ย่อยหมดแล้วซะด้วยทำให้อ่อนระโหยโรยแรง
หน้างี้มืดแบบจะเป็นลมซะให้ได้ เฮ้อ แบบนี้นี่เองที่เขาเรียกว่า
“หมดแรงข้าวต้ม”
ถ้างั้นขอตัวไปเติมข้าวต้มที่แฟลตก่อนนะ
กินเสร็จแล้วคงจะ “มีแรงข้าวต้ม” ขึ้นมาทำให้หลับสบาย /
บ๊ายบายก่อนนะคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์จ้า (๒๑.๓๐ น.)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น