ตอนแรกคิด ว่าจะ ไม่กินข้าว
แต่ตัวเรา ก็ยัง หล่อเหลานี่
แหมหุ่นรึ ก็ดู เข้าท่าที
เป็นแบบนี้ แล้วจะไม่ กินทำไม
เลยเปลี่ยนใจ หันหน้า มากินข้าว
ให้กระปี้ กระเป่า ดูสดใส
กินเพื่ออยู่ ประทัง ชีวิตไป
จนจะถึง ซึ่งวัย อันสมควร (นั่นก็คือ ๑๒๐+ ครับพ้ม ๕๕๕)
<< ภาพทั้งหมด >>
หมู่มัจฉา ขาดน้ำ นั้นไม่ได้
วิหคไซร้ ก็มิอาจ จะขาดฟ้า
ใครคนนั้น ก็เช่นกัน นั้นนั่นนา
น้ำพริกกะ- ปิน่ะ ขาดเป็นตาย
เมื่อยังไม่ อยากตาย ก็ต้องทำ
เอาพริกนั้น มาตำ แสนง้ายง่าย
เท่านี้ก็ อยู่ได้ สบายใจ
ไม่วางวาย จนอายุ กว่าร้อยปี (อั๊ยยะ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น