วันนี้ที่แม่จริม (๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๘)

วันศุกร์ นั่งลุก สบาย,เพลิดเพลิน เจริญใจ ทุกที่
อยากให้ ทุกวัน นั้นมี,วันศุกร์ เช่นนี้ ตลอดไป

“อะไรกันนี่หมู่เฮา ตรงนี้ก็ไม่ดี ตรงนั้นก็ใช้ไม่ได้ ตรงนู้นก็ไม่ได้เรื่อง ตรงโน้นก็แย่ ตรง....ฯลฯ ไป เอาไปแก้ไขมาใหม่ ขะใจ๋ (เร็วๆ) ให้เวลา ๒ นาที”
อ้ะ ในที่ทำงานของพี่น้องมีคำพูดแบบตัวอย่างที่ผมชักมาไหมเอ่ย แต่ที่นี่ สภ.แม่จริมไม่มีครับเพราะตำรวจที่นี่น่ารักและพูดเพราะทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง....คนนั้น ๕๕๕

พักเบรกจ้า...

ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า
หนังสือตรีมีปัญญาไม่เสียหลาย
ถึงรู้มากไม่มีปากลำบากกาย
มีอุบายพูดไม่เป็นเห็นป่วยการ
............
(บทกลอนตอนหนึ่งใน “วิวาหพระสมุทร” ซึ่งเป็นบทละครสุขใจและขบขัน บางตอนเป็นเรื่องรักสดชื่นจบลงด้วยความสุข กระบวนกลอนและฉันท์ประณีตบรรจง บทร้องเพราะทำนองดี)