การทำงานของผมอย่างที่เคยบอกนั่นแหละครับว่าส่วนใหญ่ผมมักจะไม่นั่งประจำอยู่กับทีแต่จะเป็นฝ่ายเดินไปหางานที่น้องๆ เจ้าหน้าที่เขาทำหรือเขานั่งประจำโต๊ะเขาอยู่ ไปดู ไปให้คำแนะนำ ไปแก้ไขอะไรกันแล้วเมื่องานเรียบร้อยก็เซ็นกันซะตรงนั้นเลยทีเดียวเลย แบบนี้งานเดินได้ใจเจ้าหน้าที่ด้วย เนี่ยะ ผมทำแบบนี้มาตลอดครับ
"อะไรกันน้องโต๊ะนี้สั่ง ๔ ถ้วยน้องคิดราคาแบบนี้เหรอ" ผมถามแม่ค้าหลังเธอบอกราคาค่าอาหาร
"เจ๊า..." แม่ค้ายิ้มและพูด "...น้องขายบ่แพงเจ๊า ทุกอย่างถ้วยละ ๑๐ บาท ของอ้ายลุงดาบ ๔ ถ้วยก็ ๔๐ เจ๊า"
อาหารกลางวันจ้า
ระหว่างโชว์ฝีมือการทำอาหารซึ่งดูเก้ๆ กังๆ ไม่มีแววว่าจะทำเป็นซักอย่างแฟนๆ ในห้องส่งซึ่งส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นกรี๊ดตลอดเวลา ยิ่งตอนทำเสร็จแล้วพ่อหนุ่มคนนี้ทำท่ายกทัพพีตักอาหารใส่ปากแล้วชูหัวแม่โป้งพร้อมว่า "อร่อย" แฟนๆ ในห้องส่งกรี๊ดสนั่นเลย
แล้วเขารู้ได้ไงเนี่ยว่าอาหารที่ทำน่ะอร่อยถึงได้กรี๊ดแบบนี้ ผมล่ะงง เฮ้อ ไปตำน้ำพริกดีกว่าเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น