หมู่วิหค นกกา มาเมียงมุง,บ้างก็พุ่ง หัวลง ตรงลำธาร
เจ้าปลาน้อย ปลาใหญ่ ต่างว่ายหนี,นกจิกตี จับกิน สิ้นสงสาร
เจ้างูน้อย คอยจ้อง ตาเป็นมัน,รออาหาร เมื่อเขียดเผลอ เป็นเจอดี
ละอองฝน หล่นมา เป็นฝอยฝอย,เหนือนภา เมฆลอย อยู่ทุกที่
เหมือนอยู่ใน แดนฟ้า สุขสวดี,ณ ที่นี่ ตรงนี้ บ้านพะเยา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น