นึกว่าจะแน่ (๔ ตุลาคม ๒๕๕๘)

ช่วงนี้ช่างจากเจียงใหม่มาซ่อมเครื่องส่งวิทยุที่บ้านโดยมากัน ๓ คน น้องๆ พวกนี้เก๊งเก่ง ดูโน่นดูนี่ปั๊บก็ทำได้เลย อย่างว่าเนาะคนเราเรียนและทำงานทางด้านนี้มานานก็เลยมีความคล่องตัว แต่...คนเราน่ะต่อให้เก่งยังไงมันก็ไม่ใช่ว่าจะแน่เสมอไปหรอกท่านผู้ชมเพราะช่างคนหล่อๆ (แต่หล่อน้อยกว่าผม ฮา)) น่ะรับกับผมตรงๆ ระหว่างที่ผมไปคุยด้วยว่า “ผมยะกับข้าวบ่เป็นครับอ้าย” 

ฮ่ะๆ นั่นไงว่าแล้ว แหม นึกว่าจะแน่ เหอๆๆๆๆๆๆ

ช่างปีนเสาอากาศสูง ๓๐ เมตร เฮ้อ เห็นแล้วเสียว ช่างบอกว่าสบายมากแต่...ผมยะกับข้าวบ่เป็นเน้ออ้าย ๕๕๕