
ช่วงเดินทางถึงโรงพักผมเห็นที่บันไดทางขึ้นมีรองเท้าวางอยู่ ๒ คู่โดยไม่มีเจ้าของ นึกในใจว่าพี่น้องประชาชนที่ขึ้นไปแจ้งความต้องถอดรองเท้าไว้ตรงนั้นแล้วเดินขึ้นไปแน่ๆ เลย พอเดินขึ้นไปก็จริงดังคาดมีพี่น้องประชาชน ๒ คนซึ่งเป็นสามีภรรยากันมาแจ้งความเรื่องหนึ่งอยู่ที่โต๊ะประจำวันซึ่งเจ้าหน้าที่กำลังลงบันทึกให้เท้าเปล่าเปลือยแสดงว่าต้องเป็นเจ้าของรองเท้าที่เห็นนั้นผมจึงเดินลงไปหยิบรองเท้ามาให้ใส่และบอกว่าต่อไปไม่ว่าจะขึ้นโรงพักไหนก็ตามไม่ต้องถอดรองเท้า ให้ใส่และเดินขึ้นไปเลยเพราะตำรวจเรายังใส่พี่น้องประชาชนก็ต้องใส่ได้ สถานที่ราชการเป็นสถานที่ที่มีไว้ต้อนรับและอำนวยความสะดวกไม่ใช่สถานที่ที่มีไว้เพื่อสร้างภาระแก่พี่น้องประชาชน ถ้าพื้นมีรอยเลอะเทอะเปรอะเปื้อนก็ไม่มีปัญหาเพราะเรามีนักการภารโรงคอยทำความสะอาดอยู่แล้วพร้อมทั้งคาดโทษสิบเวรไว้ว่าต่อไปถ้ามีพี่น้องประชาชนเดินทางไปติดต่อราชการที่โรงพักแล้วถอดรองเท้าขึ้นแบบนี้อีกสิบเวรต้องถูกทำโทษ
ก็ฝากพี่น้องไว้ด้วยนะครับว่าสถานที่ราชการเป็นสถานที่ที่มีไว้ต้อนรับและอำนวยความสะดวกไม่ใช่สถานที่มีไว้เพื่อสร้างภาระแก่พี่น้องประชาชน เพราะฉะนั้นใส่รองเท้าขึ้นไปเลย มิพักต้องเกรงใจกันสำหรับจุดตรวจชุมชนตามหมู่บ้านต่างๆ ในเขตพื้นที่อำเภอภูกามยาวนั้นในวันนี้ก็ยังคงมีพี่น้อง อ.ป.พ.ร., กำนัน ผู้ใหญ่บ้านอยู่ปฏิบัติเพื่ออำนวยความสะดวกแก่พี่น้องประชาชนเช่นเคยซึ่งในนามของสถานีตำรวจภูธรภูกามยาวขอขอบคุณทุกท่านมา ณ โอกาสนี้เป็นอย่างสูง << ภาพในส่วนนี้ >>
และก็เช่นเคยครับภาพกิจกรรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของพวกเราประจำวันนี้ผมได้นำบันทึกไว้เป็นหลักฐานประกอบไว้ครบถ้วน ท่านใดสนใจคลิกเข้าไปดูกันได้เลย<< ภาพทั้งหมดในวันนี้ >>
สำหรับวันนี้ขอปิดท้ายด้วยหนังสือฉบับนี้ครับ


ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น