วันนี้ที่ภูกามยาว (๒๖ เมษายน ๒๕๖๒)

วันนี้วันศุกร์ที่ ๒๖ เมษายน ๒๕๖๒ วันทำงานวันสุดท้ายในสัปดาห์ของพี่น้องส่วนใหญ่ก่อนที่จะได้หยุดพักผ่อนกัน ๒ วันเต็มในวันเสาร์และอาทิตย์ที่จะถึงนี้ คิดว่าพี่น้องทุกคนคงจะมีความสุขเหมือนกับคำว่าวันศุกร์ซึ่งออกเสียงเหมือน "สุข" ด้วยกันทุกคนนะครับ

ที่ภูกามยาวเช้าวันนี้อากาศดีมากเลยทีเดียว หมอกควันบนท้องฟ้าที่เคยมีค่อนข้างมากก่อนหน้านี้เริ่มจางหายไปเยอะแล้วคิดว่าอีกไม่นานก็คงจะกลับเข้าสู่สภาวะปกติกันซะทีหลังจากเป็นแบบนี้มาเกือบสองเดือน ดอกไม้ใบหญ้าภายในโรงพักที่ปลูกไว้อย่างเช่นดอกจ้อล่อหรือดอกตะแบกก็กำลังเบ่งบานออกดอกสีม่วงสวยงาม มองไปบนท้องฟ้าก็มีสีครามสดใส ลมพัดมารอบด้านเย็นสบายไม่ร้อนอบอ้าวเหมือนสองสามวันก่อน สบายตาสบายใจดีเหมือนกันแบบนี้

ช่วงที่ผมเดินทางไปถึงโรงพักเช้านี้นั้นเป็นเวลาหลังจากเจ้าหน้าที่สายตรวจเขาเพิ่งเปลี่ยนผลัดใหม่เมื่อเวลา ๐๘.๐๐ น.ได้ไม่นานโดยสายตรวจผลัดใหม่วันนี้มี ร.ต.ต.ไพรวัลย์ เดชะบุญ รอง สว.(ป.)ฯ เป็นหัวหน้าชุดซึ่งขณะนั้นกำลังตรวจสอบข้อมูลบนโรงพักเพื่อนำไปใช้ในการปฏิบัติประจำวันนี้ก็เลยถือโอกาสชักภาพคู่กับเขาไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อยพร้อมพูดจาทักทายกันตามระเบียบที่ไม่มีใครกำหนดหรอกแต่พวกเราทำกันเองเป็นกิจวัตรประสาคนคุ้นเคยนั่นแล

ความสะอาดสะอ้าน ความเป็นระเบียบเรียบร้อยของอาคารสถานที่ถือเป็นหน้าตาของหน่วย ที่ไหนมองแล้วซอมซ่อ ซกมก รกรุกรังนั่นแสดงให้เห็นถึงหน่วยนั้นได้เลยว่าในสภาพรวมแล้วเป็นยังไง ตรงกันข้ามถ้าหน่วยไหน สถานที่ไหนดูแล้วสะอาดตา ร่มรื่นนั่นก็แสดงว่าหน่วยงานสถานที่นั้นเป็นในอีกทางหนึ่งซึ่งเรื่องนี้โรงพักภูกามยาวของเราถือเป็นเรื่องสำคัญมาก อย่างน้อยที่สุด "หน้าบ้านน่ามอง" ไว้ก่อนเราจึงค่อนข้างเข้มงวดกับเรื่องเหล่านี้เป็นพิเศษ หน้าที่หลักในการทำความสะอาดอาคารสถานที่นั้นเป็นของนักการภารโรงหรือที่คำสมัยปัจจุบันเรียกว่า "พนักงานสถานที่" พนักงานสถานที่ของเราจะต้องมาทำความสะอาดอาคารสถานที่ทุกเช้าวันทำการให้สะอาด เรี่ยมเร้เรไร อันไหนดูแล้วตรวจยังไม่เรียบร้อยก็จะถูก "นายคนหนึ่ง" ที่ใครๆ ในโรงพักภูกามยาวนี้เขารู้กันทั้งบางว่าชื่อ "สุพจน์ มัจฉา" จ้ำจี้จ้ำไชและสั่งการให้ทำใหม่จนเอี่ยมอ่องถึงจะให้ผ่าน ในขณะเดียวกัน "นายคนหนึ่ง" คนนั้นเขาก็จะทำความสะอาดห้องทำงานของเขาด้วยตนเองทุกวันทำงานเช่นเดียวกันจนเป็นสัยที่น่ารักๆ อย่างภาพที่ผมนำมาเสนอนี้ สุดยอดจริงๆ "นายคนหนึ่ง" ของโรงพักภูกามยาวเราคนนั้นนี่ ว่าไหม อ้ะอ๊า

ขอบันทึกถึงเรื่องห้องควบคุมวันนี้ไว้หน่อยครับ เหมือนเดิมพี่น้องเอ๊ย วันนี้ "เหตุการณ์ปกติ" เพราะไม่มีผู้ต้องหาซักกะคนอีกนั่นแหละ บ้านนี้เมืองนี้ที่ภูกามยาวเรานี่คนเขาไม่นิยมทำผิดกันหรอก เขาพัฒนาแล้วเพราะฉะนั้นจึงหาผู้ต้องหาได้ค่อนข้างยากซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากเลยทีเดียว บ้านไหนเมืองไหนห้องควบคุมบนสถานีตำรวจเต็มไปด้วยผู้ต้องหาทุกวี่ทุกวันก็สามารถบ่งบอกได้บ้านนั้นเมืองนั้นมีความสงบสุขร่มเย็นหรือไม่เพียงไร ตรงกันข้ามกับบ้านไหนเมืองไหนที่ห้องควบคุมบนสถานีตำรวจแทบไม่มีผู้ต้องหาแบบภูกามยาวเราแบบนี้ัก็แสดงว่าบ้านนั้นเมืองนัันมีแต่ความสงบสุข พี่น้องมีความมั่นใจต่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินในระดับที่น่าพอใจ

ในส่วนของพี่น้องประชาชนที่มาใช้บริการบนโรงพักเช้านี้มีอยู่บ้างประปรายเหมือนวันก่อนๆ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องแจ้งเอกสารหายฃึ่งเจ้าหน้าที่ของเราได้ดำเนินการให้พี่น้องเหล่านั้นจนเสร็จสิ้นเรียบร้อยภายในเวลาไม่นานเป็นไปตามระเบียบที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติกำหนดไว้ทุกประการ

สถิติคดีที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นปีถึงวันนี้ของเรา มีดังนี้

๑. คดีอาญา ๘๔ คดี
๒. คดีจราจร ๑๐ คดี
๓. คดีชันสูตร ๔ คดี

มีหน้าที่ ทำหน้าที่ ในหน้าที่
ประชาชี สุขสันต์ สำราญจิต
บริการ ทุกท่าน อย่างฉันมิตร
ด้วยจริต ผู้พิทักษ์ รักประชา
.........
ขอบคุณทุกคนเน้อ

ตกเที่ยงออกไปซื้อส้มตำพร้อมขนมเส้นและแค็บหมูร้านอร่อยเจ้าประจำที่อยู่เยื้องๆ รพ.สต.ดงเจน สนนราคาแค่ ๕๐ บาทเองมานั่งกินที่ห้องทำงานเพราะไม่อยากนั่งกินที่ร้านเนื่องจากอากาศค่อนข้างร้อน อร้อยอร่อยครับมื้อนี้ สุดยอดไปเล้ยยย

บ่ายวันนี้ผมยังคงอยู่โรงพักภูกามยาวตามปกติสำหรับงานไม่มีงานอะไรให้ทำแล้วแต่ยังกลับบ้านไม่ได้เพราะยังไม่หมดเวลางาน ไอ้ครั้นจะนั่งเฉยๆ รึก็เซ็งอารมณ์ ไม่ดีแน่ เลยหาเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับตำรวจๆ เรามาขีดเขียนไว้เป็นการฆ่าเวลาและได้ประโยชน์ไปในตัวโดยเรื่องที่ผมเขียนนั้นคือ "อุดมคติตำรวจ" สำหรับเรื่องราวจะเป็นยังไงคลิกอ่านได้ที่ลิงก์นี้เลย

และก็เช่นเคยสำหรับภาพกิจกรรมต่างๆ ทั้งหมดในวันนี้ทั้งที่นำมาประกอบในบล็อกและไม่ได้นำมาผมได้รวบรวมไว้ในอัลบั้มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่านใดที่สนใจสามารถคลิกดูได้ที่ลิงก์ด้านล่างครับ

<< ภาพทั้งหมดในวันนี้ >>