วันนี้วันอังคารที่ ๒๓ เมษายน ๒๕๖๒ วันทำงานของพี่น้องส่วนใหญ่รวมถึงผมและตำรวจเราด้วย การทำงานต่างคนต่างทำกันคนละแบบคนละอย่างแต่ในภาพรวมนั้นก็เพื่อเลี้ยงตัว เลี้ยงชีวิต เลี้ยงครอบครัวให้อยู่ดีมีสุขนั่นเองไม่มีอะไรมากกว่านี้ผมว่านะ
ภาพในเฟรมข้างบนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าที่จะสื่อให้เห็นถึงทรงผมตำรวจเรายุคนี้ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติวางระเบียบไว้ว่าข้าราชการตำรวจทุกคนต้องตัดผมลักษณะด้านข้างทั้งสามด้านขาวติดหนังหัวส่วนด้านบนให้ยาวได้ไม่เกิน ๓ ซ.ม.แต่โดยหลักปฏิบัติแล้วตำรวจเรามักจะตัดข้างบนสั้นกว่าที่กำหนดไว้ทั้งนั้น ดีเหมือนกันสบายหัวดี ระเบียบเขากำหนดไว้ยังไงก็ปฏิบัติตามนั้นซะสบายใจกันทุกฝ่าย ไม่ต้องมัวพะวงหรือกังวลว่าใครจะไปคอยตรวจคอยลงโทษหรือต้องให้ใครมาจำจี้จำไช โตๆ กันแล้ว สู้เอาเวลาที่จะต้องคอยพะวงหรือคอยตรวจตราลงโทษลงทัณฑ์ไปทำอย่างดีกว่า ได้ประโยชน์กว่ากันเยอะ
การทำงานในช่วงเช้าของผมวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานเอกสารซะส่วนใหญ่ซึ่งก็มีเข้ามาเรื่อยๆ เราในฐานะผู้บังคับบัญชาต้องคอยตรวจตราดูแลหรือติดตามความคืบหน้าอยู่เสมอ ในขณะเดียวกันก็ต้องประสานข้อมูลจากแผนกงานอื่นๆ ในโรงพักว่ามีอะไรเคลื่อนไหวที่เราจะต้องเข้าไปดำเนินการในอำนาจหน้าที่ของเราหรือไม่อะไรประมาณนี้แหละไม่มีอะไรยุ่งยาก พวกเราทำจนถือว่าเป็น รปจ. (ระเบียบปฏิบัติประจำวัน) ที่รู้ๆ กันดี
เช้าวันนี้เจ้าหน้าที่ชุดสืบสวนภูกามยาวสนธิกำลังกับฝ่ายปกครองออกปิดล้อมตรวจค้นเป้าหมายซึ่งน่าเชื่อว่าจะมีการกระทำผิดในเขตพื้นที่รับผิดชอบ ผลการปฏิบัติสามารถจับกุมผู้กระทำผิดได้จำนวน ๒ คน เพศชาย ข้อหาผิด พ.ร.บ.ยาเสพติดให้โทษนำตัวส่งพนักงานสอบสวนดำเนินคดี
รปจ.อีกอย่างหนึ่งสำหรับการทำงานวันนี้ก็คือนอกเหนือจากนั่งทำงานในห้องแล้วหากไม่มีอะไรที่เจ้าหน้าที่เขาจะนำเข้าไปเสนออีกผมจะเดินไปหาเจ้าหน้าที่ถึงห้อง ไม่ใช่ไปจับผิดนะอย่างเข้าใจผิด แต่เป็นการไปดูเขาทำงานว่ามีอะไรที่เราจะต้องทำบ้างหรือไม่ มีปัญหาที่เขาติดขัดบ้างไหม ถ้ามีก็จะช่วยแก้ไขให้ตรงนั้นเลยรวมถึงพูดคุยกับเขาไปด้วยในตัว ได้ไมตรีและมิตรจิตมิตรใจพอสมควรซึ่งเป็นหลักปฏิบัติที่ผมทำตลอดเรื่อยมาไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม
สำหรับกิจกรรมอื่นๆ นอกเหนือจากนี้ผมจะทยอยนำมาบันทึกไว้เป็นระยะๆ ในบล็อกนี้เหมือนเดิมแต่ตอนนี้ขอตัวทำงานก่อนละ
ต่อมาเมื่อถึงคราอาหารกลางวันก็เดินไปหน้าโรงพักภูกามยาวนี่แหละไม่ต้องไปไหนไกลเพราะมีร้านเมียตำรวจของเราอยู่ อาหารร้านนี้อร่อยดีเลยทีเดียวเป็นของภรรยา ด.ต.จรัญ แผ่นทอง เจ้าหน้าที่วิทยุสื่อสารภูกามยาวเรา ที่ร้านนี้ตำรวจเรารวมถึงลูกค้าคนอื่นที่มาอุดหนุนมักจะเห็นกันชินตาก็คือ "สองคนผัวเมีย" ช่วยกันคนละไม้ละมืออย่างขยันขันแข็ง (ที่พูดนี้หมายถึงวันที่ ด.ต.จรัญไม่ได้เข้าเวรนะครับ ถ้าเข้าเวรเมียก็ทำคนเดียวไปก่อน) คนเมียเป็นคนปรุง เป็นคนทำอาหารที่ลูกค้าสั่ง ส่วนคนผัวทำหน้าที่เป็นลูกมือให้คนเมียด้วยการล้างถ้วย ล้างช้อนจานตามถนัดเป็นการหารายได้ในยามว่างเว้นหน้าที่เวรยามไปด้วยในตัว
 |
ช่วงบ่ายติดตามผลการปฏิบัติงานของชุดสืบสวนประจำเดือนนี้ซึ่งเห็นแล้วก็สบายใจเพราะเดือนนี้เราสามารถปฏิบัติได้ครบถ้วนตามเป้าหมายที่หน่วยเหนือกำหนดไว้ไม่มีอะไรคั่งค้าง สำหรับการทำงานของตำรวจเราส่วนใหญ่นั้นแต่ละหน่วยจะมีการกำหนดเป้าหมายของงานไว้ว่าอย่างน้อยเดือนนั้นๆ โรงพักหรือสถานีตำรวจแต่ละแห่งจะต้องทำอะไรบ้างโดยมีเป้าหรือเกณฑ์ไว้ซึ่งผู้ปฏิบัติต้องทำให้ได้ตามเกณฑ์นั้นๆ ในส่วนของงานสืบสวนที่ผมรับผิดชอบอยู่ก็จะมีเป้าหมายประเภทการจับกุมคดีกลุ่มที่ ๔ (คดีที่รัฐเป็นผู้เสียหาย) , การจับกุมบุคคลผู้มีหมายจับ , การสืบสวนติดตามคดีค้างเก่าที่ยังจับตัวผู้ต้องหาไม่ได้ เป็นต้น
จากนั้นเดินไปสำรวจความเรียบร้อยของอาคารบ้านพักหลังใหม่ (แฟลต ๕ ชั้น) ด้านหลังโรงพักพร้อมกับตำรวจที่ขอเข้าพักอาศัยเพื่อดูว่าแต่ละห้องมีการชำรุดบกพร่องตรงไหนส่วนใดบ้างหรือไม่ หากมีจะได้แจ้งผู้รับเหมาเขามาดำเนินการให้เรียบร้อยซึ่งใช้เวลาในเรื่องนี้อยู่นานพอสมควรเหมือนกัน
<< ภาพทั้งหมดในวันนี้ >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น