"ตะเองๆ ผ่อเลาะ (ดูฮิ) คนที่นั่งโต๊ะในร้านอาหารข้างๆ เฮาน่ะแม่น(ใช่)อ้ายอู๊ดก่อ เอ๊อ ผ่อ(ดู)ในเฟสน่ะนุ้มหนุ่ม ล้อหล่อ แต่จะใด(เหตุไฉน)พอหัน(เห็น)ตั๋วแต๊(ตัวจริง) เฒ้าเฒ่า หนังก็เหี่ยว หัวก็ล้าน ผมก็หงอก ฮิฮิ"
เฮ้อ งานนี้เล่นเอาเรากินข้าวไม่ลงเลยรึนี่
"ว้าววว...ฮู้จักอ้ายตวยก๊ะ (ด้วยเหรอ) ผมพูดยิ้มๆ
"ฮู้จักเจ๊าอ้ายอู๊ด..." ละอ่อนพูดพร้อมโปรยยิ้มหวาน "...น้องเป็นแฟนคลับเฟสอ้ายอู๊ดคนน่าฮักมาเมิน(นาน)แล้วเจ๊า ตั๋วแต๊(ตัวเป็นๆ) อ้ายอู๊ดบ่าใจ้(ไม่ใช่) เฒ้าเฒ่า หนังก็เหี่ยว หัวก็ล้าน ผมก็หงอกเหมือนปี้(พี่)สองคนโต๊ะที่เพิ่งออกไปเมื่อตะกี๊อู้ซักน้อย อ้ายอู๊ดน่ะนุ้มหนุ่ม ล้อหล่อ หนังก็เต่งตึง ผมก็ดกก็ดำเจ๊า"
"ว้าวววว ฮ่ะๆๆๆ แหม่ มันต้องจะอี๊ก้ะ(แบบนี้ซิ่)..." ผมพูดกับละอ่อนไปยิ้มไป หัวเราะไป "...เอ้านี่อี่น้อง เอาค่าอาหารไปเลย ๓๐๐ แล้วที่เหลือบ่ต้องทอน ๕๕๕"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น