“สวัสดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด...”
สาวคนหนึ่งอายุคงจะประมาณ ๔๐+
พูดกับผมที่โรงพักด้วยสีหน้าเหนื่อยหน่ายระคนเศร้าสร้อย “...ในฐานะที่อ้ายลุงดาบเป็นหัวหน้าฝ่ายสืบสวนของโฮงพัก
น้องอยากจะหื้ออ้ายลุงดาบช่วยสืบเรื่องนี้หื้อหน่อยเจ๊า”
“สวัสดีครับ...” ผมตอบ “...ไม่มีปัญหาครับ ตำรวจเราพร้อมดูแลและช่วยเหลือพี่น้องประชาชนทุกอย่างอยู่แล้ว เอ้อ ว่าแต่ว่าเรื่องที่จะให้ตำรวจเราช่วยสืบน่ะเป็นยังไงครับ”
“คือจะอี๊เจ๊า...”
เธอพูด “...บ่าเดี๋ยวนี้หนาผัวน้องน่ะแทบบ่เข้าบ้านเข้าจอง(เข้าช่อง) หายหัวไปทีละ
๓-๔ วันเป็นอย่างต่ำ เนี่ยะ ได้ข่าวว่ามันแอบไปมีกิ๊กเป็นละอ่อนเสิร์ฟที่ร้านอาหารในเมือง
ก็เลยอยากจะหื้ออ้ายลุงดาบช่วยสืบหื้อจิ่ม(หน่อย)ว่าละอ่อนเสิร์ฟคนนั้นมันเป็นไผ
อยู่ร้านใด น้องจะได้ไปถล่มมันน่ะเจ๊า นะนะ อ้ายลุงดาบ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น