สายๆ วันหนึ่งขณะผมอยู่ที่โรงพักนั้นมีคุณลุงกับคุณป้าซึ่งดูท่าทางคงจะเป็นสามีภรรยากันหอบหิ้วของข้าวพะรุงพะรังเดินเข้ามาหา ผมจึงถามว่ามีอะไรจะให้ตำรวจเรารับใช้บ้าง
“อ๋อ...” ลุงพูด “...ลุงกับป้าจะมาหาตำรวจที่ใหญ่ที่สุดในโรงพักนี้น่ะอ้ายลุงดาบ”
“ตำรวจที่ใหญ่ที่สุด...” ผมพูดลักษณะทวนคำที่ลุงแกพูดมา “...อ๋ออยู่ครับลุง แต่ตอนนี้รู้สึกว่าจะไปออกตรวจข้างนอกน่ะ ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมวิทยุแจ้งให้เขามาหานะครับ”
อีกพักหนึ่งผ่านไป....
“โอ๊ว สวัสดีครับป้อ / สวัสดีครับแม่ แหม ดีใจจังที่ป้อกับแม่อุตส่าห์หอบข้าวของมาให้ลูกชายตัวน้อยคนนี้ถึงโฮงพัก ขอบคุณคร้าบบบบ” จ.ส.ต.....ซึ่งมีน้ำหนักร่วม ๑๒๐ กิโลตำรวจที่(ตัว)ใหญ่ที่สุดในโรงพักพูดพร้อมรอยยิ้มและตรงเข้ากอดลุงกับป้าผู้เป็นพ่อกับแม่อย่างดีใจ
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตนะครับ ( ภาพประกอบที่ผมนำมาลงเนี่ยะเป็นภาพที่กองบัญชาการตำรวจนครบาลร่วมกับโรงพยาบาลจัดคอร์ส "ตำรวจไทยไร้พุง" เมื่อก่อนหน้านู้นน่ะครับ และฟังข่าวว่าหลังจากอบรมเสร็จได้สักพักตำรวจที่เข้าร่วมโครงการต้องตัดเครื่องแบบใหม่กันทุกคนเพราะชุดเก่าน่ะ...มันหลวม ๕๕๕)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น